Monday, December 21, 2015

തപസ്സ്

അറ്റോമിക് സയൻസ്സിലെ ഏറ്റവും പുതിയ കണ്ടുപിടിത്തങ്ങൾ എങ്ങോട്ടാണെന്ന് ശ്രദ്ധിയ്ക്കുക.
നമ്മൾ വളരെ മുമ്പ് തന്നെ ഒരു പദാർത്ഥത്തിന്റെ എല്ലാ ഗുണങ്ങളോടുമുള്ള ഏറ്റവും ചെറിയ കണികയായ തന്മാത്രയെ ആറ്റങ്ങളായും ആറ്റത്തെ വിഭജിച്ച് ന്യൂട്രോൺ, ഇലക്ട്രോൺ, പ്രോട്ടോൺ എന്നിവയും പിന്നെ കുറെയേറെ ശൂന്യതയും കണ്ടു. അന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നത് ഇലക്ട്രോൺ എന്ന നെഗറ്റീവ് ചർജ്ജുള്ള ഗുണമുള്ള ചലിയ്ക്കുന്ന കണങ്ങൾ, പ്രോട്ടോൺ എന്ന പോസിട്ടീവ് ചർജ്ജുള്ള ഗുണമുള്ള മദ്ധ്യസ്ഥിതചല കണങ്ങൾ, പിന്നെ വെറുതേ ആറ്റത്തിന്റെ ഭാരം കൂട്ടാൻ മാത്രമുള്ള ഒരു ഗുണവുമില്ലാത്ത ചലനരഹിതൻ ഒരു ന്യൂട്രോൺ, ഒരു പെരുവയറൻ!

പിന്നീട് നമ്മൾ കണ്ട് ഒരു ന്യൂട്രോൺ എന്നത് ഒരു ഇലക്ട്രോണും പ്രോട്ടോണും പിരിയ്ക്കാനാകാത്തവിധം ലയിച്ചതാണെന്നും, അതിനാൽ ചാർജ്ജില്ലാതെയും, ഭാരം പ്രോട്ടോണും ഇലക്ട്രോണും ചേർന്നതിനു തുല്യമാണെന്നും (ഇലക്ട്രോൺ - 9.1 x 10^ 31 kg, പ്രോട്ടോൺ - 1.6726 x 10^ 27, ന്യൂട്രോൺ - 1.675 ×10^ 27 kg).

ഇതോടെ എങ്ങനെ ഒന്നാം മൂലകമായ, എല്ലാത്തിനും ആധാരമായ ഹൈഡ്രജനിൽ നിന്നും പിന്നീടുള്ള മൂലകങ്ങൾ ഉണ്ടായി എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഒരു പ്രോട്ടോണും ഒരു ഇലക്ട്രോണും മാത്രമുള്ള ഹൈഡ്രജനിൽ നിന്നും എങ്ങനെ രണ്ട് ഇലക്ട്രോണും, രണ്ട് പ്രോട്ടോണും, രണ്ട് ന്യൂട്രോണും ഉള്ള ഹീലിയം ഉണ്ടായി? എവടെ നിന്നാ ന്യൂട്രോൺ വന്നു?

4 ഹൈഡ്രജൻ ആറ്റങ്ങൾ ഒന്നിയ്ക്കുമ്പോൾ, അതിലെ രണ്ട് ഇലക്ട്രോണുകൾ, രണ്ട് പ്രോട്ടോണുകൾ എന്നിവ മധ്യത്തിലും ഭ്രമണപഥത്തിലുമായി മാറുന്നു. ബാക്കിയുള്ള രണ്ട് ഇലക്ട്രോണും പ്രോട്ടോണും ഒന്നു ചേരുമ്പോൾ രണ്ട് ന്യൂട്രോണൂകൾ ഉണ്ടാകുന്നു.ആറ്റോമിക് സ്പേസ്സ് അതിനെയെല്ലാം വഹിയ്ക്കുന്നു. അങ്ങനെ ആദ്യമൂലകത്തിൽ നിന്നും രണ്ടാമത്തെ മൂലകം ഉണ്ടായി. പിന്നീട് ഓരോന്നയി 106 എണ്ണം, പിന്നെ എന്ത് കൊണ്ടുണ്ടായില്ല? എനിക്കറിയില്ല.


ഇവിടെ ശിവൻ, ശക്തി, അർദ്ധനാരീശ്വരൻ, വിഷ്ണു എന്നീ സങ്കൽപ്പങ്ങളെ ഒന്ന് ഇതുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി നോക്കുക. സനാതനധർമ്മത്തിലെ പരബ്രഹ്മം എന്ന ബ്രഹ്മഭാഗത്തെ വിശകലനം ചെയ്യുമ്പോൾ ശക്തി പിരിഞ്ഞകന്ന ചിലഭാഗങ്ങൾ പ്രാപഞ്ചിക ഗോളങ്ങളായി പ്രാപഞ്ചികമാധ്യമമായ അപരബ്രഹ്മത്തിൽ ചാക്രികമായി അലയുന്നു.അതിനെ വിഷ്ണുവെന്നും, പാൽക്കടൽ എന്നും, പ്രപഞ്ചത്തിൻറ്റെ മദ്ധ്യമായ, അച്ചുതണ്ടായ ശിവലിംഗത്തിലെ ഈ ഭാഗം (ശക്തിയിൽ നിന്നും കുറച്ച് ആത്മൻ നഷ്ടപ്പെട്ട) ശിവനെന്ന മനുഷ്യൻറ്റെ കഴുത്തിലെ വിഷം കട്ടിപിടിച്ച ഭാഗമായി ഒക്കെ സങ്കൽപ്പിച്ച് ഗുലുമാലാക്കിയതിൽ പഴയകാല ഋഷികൾ ഉത്തരവാദികളല്ല. ശക്തി എന്നത് പരബ്രഹ്മത്തിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിച്ച് അപരബ്രഹ്മത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് മടങ്ങിയെത്തുന്നു. ശക്തി ഇലക്ട്രോണും, നിർഗ്ഗുണ നിരാമയ പരബ്രഹ്മഭാഗം ന്യൂട്രോണും, ആത്മൻ പ്രോട്ടോണും ആയി ഋഷികൾ അറിഞ്ഞിരുന്നു. അതിനാൽ അവർ ബ്രഹ്മം സൂക്ഷത്തിലെ സൂക്ഷ്മത്തിലും, ബൃഹത്തിലെ ബൃഹത്തിലും ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

ന്യൂട്രോൺ എന്ന സത്യവും അർദ്ധനാരീശ്വരൻ എന്ന സങ്കൽപ്പവും ഒന്ന് തന്നെ, കറുത്ത ഖരമായ പ്രോട്ടോണും, ശക്തിയായ ഇലക്ട്രോണും പരസ്പരപൂരകമായി വേർതിരിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ ഒന്നായിരിയ്ക്കുന്നു. ശിവനും പാർവ്വതിയും അല്ലെങ്കിൽ പരബ്രഹ്മവും ശക്തിയും ഇത് പോലെ ഒന്നായ സങ്കൽപ്പമാണ്. അല്ലാതെ മനുഷ്യരൂപത്തിൽ ഒരു സ്ത്രീയെ വിവാഹം കഴിച്ച് കാളപ്പുറത്ത് കയറിനടക്കുന്നത് പരബ്രഹ്മമല്ല, അദ്ദേഹത്തിന് അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല, ശക്തിയില്ലാതെ ശിവാനില്ല, ശിവനില്ലാതെ ശക്തിയും. പിന്നെ പഴയ ആചാര്യന്മാർ ഇതൊക്കെ സാധാരണമനുഷ്യർക്ക് മനസ്സിലാകില്ലെന്ന് കരുതി എല്ലാം മനുഷ്യരൂപത്തിൽ അവതരിപ്പിച്ചു, അങ്ങനെ പ്രപഞ്ചസത്യങ്ങളുടെ സംഹിതയായ സനാതനധർമ്മം നിറം പിടിപ്പിച്ച നുണക്കഥകളുടെ ഹിന്ദുമതമായി മാറി!

ഇനി അടുത്ത പിളർപ്പിൽ നമ്മൾ ക്വാർക്ക്, ലെപ്റ്റോൺ, ഗ്ലൂവോൺ, ഫോട്ടോൺ, ബോസ്സോൺ എന്നിങ്ങനെ ഇലക്ട്രോണും പ്രോട്ടോണും നമ്മൾ പിളർന്നു. കറങ്ങുന്ന എല്ലാ ഘടകങ്ങൾക്കും പിന്നിലെ സൂത്രധാരൻ അപ്പോഴും മറഞ്ഞ് നിന്നു.

ഇന്നിതാ നമ്മൾ ന്യൂട്രോണിനെ വിഭജിച്ച്, സ്വാഭാവികമയും പ്രോട്ടോണും, ഇലക്ട്രോണും ലഭിയ്ക്കണം, എന്നാൽ ലഭിച്ചതോ? ബോധതലം എന്ന "കോൺഷ്യസ്സ്നസ്സ്". സോൺ തിയറിയിൽ വാലൻസ്സി ഇലക്ട്രോൺ ബാൻഡുകൾ വിശ്ദീകരിച്ച നമ്മൾ ഇന്ന് പറയുന്നു ഓരോ ആറ്റത്തിലേയും ന്യൂട്രോണുകളുടെ ബോധം പരസ്പരം ഓവർലാപ്പ് ചെയ്ത് ഒരു ബോധതലം സൃഷ്ടിയ്ക്കുന്നു എന്ന്. ആ ബോധതലത്തിൽ എല്ലാ അറിവുകളും പരസ്പരം ഷെയർ ചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്ന്. അതായത് ശക്തരായ പ്രോട്ടോണും ഇലക്ട്രോണും എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് മന്ദനെന്ന് നമ്മൾ വിളിച്ച ന്യൂട്രോൺ തീരുമാനിയ്ക്കും. എല്ലാം അറിവുകളും പരന്നു കിടക്കുന്ന ആ ബോധതലത്തിലേയ്ക്ക് ബന്ധപ്പെട്ട് ആ അറിവുകൾ ശേഖരിയ്ക്കുന്ന പ്രക്രിയയെ നമ്മുടെ പൂർവ്വികർ "തപസ്സ്" എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു.

ഒരു ദൈവവും താപസ്സർക്ക് മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നില്ല, അവർക്ക് നിരന്തരപരിശ്രമത്തിലൂടെ അറിവിന്റെ ആ മഹത്തായ ബോധതലത്തിലേയ്ക്കുള്ള വാതിൽ കുറച്ച് സമയത്തേയ്ക്ക് തുറന്ന് കിട്ടുക മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്. ആ അറിവുകൾ പ്രധാനമായും ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയത് അസുരജനത ആണെന്ന് മാത്രം, അവർക്ക് ദിവ്യായുധങ്ങളോ, വാഹനങ്ങളോ, രക്ഷകളോ അല്ല ലഭിച്ചത്, അവ നിർമ്മിയ്ക്കാനുള്ള അറിവായിരുന്നു. ഒരു കണക്കിന് നോക്കിയാൽ അറിവാകുന്ന ദൈവം അവർക്ക് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു എന്നും പറയാം.

ദേവദേവൻ, മഹാദേവൻ, ശ്രീപരമേശ്വരൻ, പരബ്രഹ്മം, ബ്രഹത്കാരണ്യോപനിഷദിലെ പൂർണ്ണമായ ആ "അദ", ഇതൊക്കെ ആയ ശ്രീപരമശിവനു സാദ്ധ്യമല്ലത്തതെന്തുണ്ട്? സകലതിനും ഉടയവനായ ആ ഭഗവാൻ ആരെയാണു തപസ്സ് ചെയ്യുന്നത്? എന്ത് ലഭിയ്ക്കാൻ ആണൂ തപസ്സ് ചെയ്യുന്നത്? എന്തിനാണു പുരാണങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം തപസ്സ് ചെയ്യുന്നതായി സങ്കൽപ്പിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത്.

ഈ ചോദ്യത്തിനുത്തരം ഇവിടെ കണ്ടെത്താം, പ്രപഞ്ചത്തിലെ സകലചലനങ്ങളും അറിയാൻ അദ്ദേഹം ബോധതലവുമായി സ്വയം ബന്ധിപ്പിയ്ക്കുന്ന പ്രക്രിയ മാത്രമാണാ തപസ്സ്!
================================================
NB :-
എല്ലാ മൂലകങ്ങളുടെയും പിതാമഹൻ ഹൈഡ്രജൻ ആണ്. അത് മാത്രമാണ് ഉരുകിയ പ്ലാസ്മാ രൂപത്തിലുള്ളത്, ബാക്കിയെല്ലാം അതിന്റെ സംജോജനത്തിലൂടെ ഉണ്ടാകുന്നു. അപ്പോൾ പ്രോട്ടോണും, ഇലക്ട്രോണും ആവശ്യത്തിന് ഉണ്ടാവാം അവ ഹൈഡ്രജനിൽ ഉണ്ടല്ലോ. എന്നാൽ ഈ ന്യൂട്രോൺ എവിടുന്ന് വന്നു? ഈ സംശയം എന്നിൽ ഉണർന്നപ്പോൾ നടത്തിയ പഠനം കൊണ്ടെത്തിച്ചത് ഇവിടെ ആണ്. ഞാനത് പങ്ക് വയ്ക്കുന്നു; സത്യമായിട്ടും എനിയ്ക്ക് നൊസ്സില്ല!

No comments:

Post a Comment