ഭാഗം 1
=======
"ഓഹ് .. എൻ്റെ ദൈവമേ.. ഇനിയുമോ? നീയൊരു ദേവനല്ല.. രാക്ഷസനാണ്"
അവളിലേയ്ക്കുള്ള സൂര്യൻ്റെ താളാത്മകമായ ആ ഗമനാഗമനം അതിൻ്റെ വേഗത വീണ്ടുമൊരിക്കൽക്കൂടി കൈവരിച്ചതിനാൽ ആ മുരളലും മൂളലും കലർന്ന പുലമ്പൽ പൂർത്തിയാക്കാൻ അവൾക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.
അവൻ വർദ്ധിതവീര്യത്തോടെ കൗമാരം വിട്ടൊഴിയാത്ത ആ ബാലികയിൽ തൻ്റെ കീർത്തിക്ക് ചേരുന്നവിധം പരമാവധി കരുത്തോടും തേജസ്സോടും തുളച്ചിറങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. അവളുടെ ചാരത്തണയുമ്പോൾ ദിനകരനവൻ്റെ പ്രഭാതസന്ധ്യയുടെ യുവത്വം മാത്രമായിരുന്നു, അവൻ്റെ പരിപൂർണ്ണതയുടെ മഞ്ഞിൽ മുങ്ങിയ പതിപ്പായി അവളിലേയ്ക്ക് അമർന്നുകിടന്ന് ഒരു വെറിപൂണ്ട പോർക്കാളയുടെ നിഷ്ഠൂരതയോടെ അവളുടെ ആഴങ്ങളിൽ കടന്നുകയറിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. അവൾ മുരളുകയും, ഞെരങ്ങുകയും പിറുപിറുക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനൊപ്പം അവൻ്റെ ചുണ്ടുകളാൽ നുകർന്നുചുവന്നുതുടുത്ത ആ കീഴ്ചുണ്ടിൽ പല്ലുകളാഴ്ത്തി ഝീൽക്കാരങ്ങളെ ബലത്തിൽ അമർത്തിക്കടിച്ചുപിടിച്ചു..
" ഹോ.. ആരെങ്കിലും ഈ ഭ്രാന്തിളകിയ കാളയെ ഒന്നു ബന്ധിക്കൂ.. ഈശ്വരാ.. ശരിക്കും ഇവനൊരു വിസ്മയം തന്നെ.. ഓഹ്.. ആഹ്"
ഇതു നാലാമതും ശരീരമാകെ പടരുന്ന വിറയലായി അവളുടെയുള്ളിൽ കുളിരായി എരിയുന്ന ലാവയായി അത് ഉറവയെടുക്കുന്നതറിഞ്ഞപ്പോൾ, വാക്കുകളായി വെളിയിലേയ്ക്ക് വന്നില്ലെങ്കിലും ആത്മഗതമായി പലവട്ടം അവളതുരുവിട്ടുകൊണ്ട്, മുമ്പോരിക്കലുമനുഭവപ്പെടാത്തൊരു ദ്വിവിധയിലാടിയുലഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സ്. മുന്നോട്ടുള്ള ഓരോ സമ്മർദ്ദത്തിനുമൊപ്പവും സൂര്യൻ്റെ ചുരുണ്ടമുടിയിഴകൾ അവൻ്റെ നെറ്റിത്തടങ്ങളിൽ വീണു മുകളിലേയ്ക്കുയർന്ന് ഇരുവശങ്ങളിലുമായി ചിതറി പ്രചണ്ഡനൃത്തമാടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
രതിയുടെ അമൃതം അടിവയറ്റിലും വളരെവേഗത്തിൽ താഴേയ്ക്ക് ഗുഹ്യപ്രദേശത്തെ അധരാകൃതിയിലുള്ള മടക്കുകളിലും, ശിശ്നികയിലും, യോനിയുടെ ആന്തരികഭാഗങ്ങളിലും പടരുന്നതും നിറയുന്നതും അവളറിഞ്ഞു. കൗമാരത്തിൻറെ കൗതുകമായി ക്രീഡയ്ക്കിറങ്ങിയ അവളുടെ ചിന്തകളിൽ പോലും ആ അറിവ് അപൂർവ്വമായൊരു സൗരഭ്യമുണർത്തി.
"എൻ്റെ പ്രിയരാക്ഷസാ.. ഇത്രയേറെ സ്വർഗ്ഗീയമായ അനുഭൂതി, അതൊരു ദേവനു മാത്രമേ നൽകാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ.. നീ വെറും ദേവനല്ല.. മാരകോടിസുന്ദരദേവൻ!!!"
കൈകൾക്കൊപ്പം കാലുകൾ കൊണ്ടും അവനെ ഇറുകെയാലിംഗനം ചെയ്ത് പ്രിഥ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചുകിടന്നു, അംശുധരൻ്റെ കത്തുന്ന നിശ്വാസവായു അവളുടെ കവിളുകളിൽ കുളിർകാറ്റായി അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
കഴിഞ്ഞ പത്തുനിമിഷങ്ങളായി വിശ്വത് അവളിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞ്, പുളയുന്ന ആ തളിർമേനി വെണ്ണക്കല്ലുപാകിയ തറയിൽ അമർത്തി, തുടയിടുക്കിലെ അധിനിവേശം ശക്തമായി തുടരുകയായിരുന്നു. ആദിത്യൻ അവളുടെ മുകളിലും അവരുടെ രണ്ടാളുടേയും കാലുകൾ പരമാവധി വലിച്ചുനീട്ടിയ അവസ്ഥയിലുമായിരുന്നു, പ്രിഥ അവളുടെ തുടകൾ ഉയർത്തി അവൻ്റെ മൃഗീയമായ സമ്മർദ്ദം അവളുടെ നിതംബക്കവിളുകളിൽ ഏറ്റുവാങ്ങുന്നതിനൊപ്പം തുടകൾ ഇരുവശത്തേക്കും അകറ്റി യോനീമുഖം അവനു വിശാലമായി തുറന്നുകൊടുത്തു.
ആ സ്വീകരണത്തിൽ കന്യകയുടെ സ്വാഭാവിക ഘർഷണം കുറഞ്ഞപ്പോൾ അർക്കൻ ഒന്നുനിർത്തി, ചലനം മെല്ലെയാക്കി, തുടകളുടെ നില വ്യത്യാസം വരുത്തി പ്രവേശനത്തിൻ്റെ കോണിൽ മാറ്റംവരുത്തി കൂടുതൽ മുറുക്കവും ആഴത്തിലുള്ള നിവേശവും അവളുടെ യോനിയിൽ കിട്ടത്തക്ക രീതിയിൽ ചലനം പുരരാരംഭിച്ചു. അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു, അവൻ്റെ വിരിഞ്ഞ മാറിൻ്റെ കീഴിൽ ഏറെനേരം മാറാട്ടത്തിലൂടെ അവളുടെ സ്തനങ്ങളെ ആനന്ദിപ്പിക്കുകയും കുലുക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. പാവമാ കുമാരി ഹർഷമെന്നോ ലജ്ജയെന്നോ വേർതിരിച്ചറിയാനാവാത്ത അനുഭൂതിയിൽ നിമഗ്നയായി. അവൻ തൻ്റെ കൈപ്പത്തികൊണ്ട് അവളുടെ കൈപ്പത്തികൾ അമർത്തി വിരലുകൾ വിരലുകളിൽ കോർത്ത് ബലമായമർത്തിയപ്പോൾ അവൾ വലിച്ചകറ്റപ്പെട്ട തുടകൾ സ്വയമറിയാതെ അവൻ്റെ ബാഷ്പ്പമുള്ള വശങ്ങളിലേയ്ക്ക് അമർത്തുവാൻ ആരംഭിച്ചു.
ഭാസ്ക്കരനിൽ നിന്നും കാളക്കൂറ്റൻ്റെ അമറലാണാദ്യം പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നത്, പിന്നീട് ആ പ്രഭാതത്തിലെ ആറാമത്തെ രേതസ്സും! അവൻ കിതച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ഒരു മണിക്കൂറായവൻ ഒരുവാക്കുപോലും ഉരിയാടിയില്ലെന്നവളോർത്തു, വെറും മുരളലും വികാരം ജ്വലിക്കുന്ന മൂളലുകളും മാത്രം. ആ ശബ്ദങ്ങളുടെ അർത്ഥമറിയാതെ അവൾ അതാസ്വദിച്ചു കിടന്നു; അത് സുഖനിർവൃതിയുടേതാണെന്ന് ചിലപ്പോൾ തോന്നി, അവൻ്റെ ഉള്ളിലെ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട നൃശംസമായ കരുത്തിൻ്റെബഹിർസ്ഫുരണമായി മറ്റുചിലപ്പോഴും. ഏതുരീതിയിലും അവൾക്കവൻ കിടക്കയിൽ ഒരു ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന മൂർത്തിയായിരുന്നു.
മാർത്താണ്ഡൻ അവൻ്റെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടിയിഴകൾ മുഖത്തുനിന്നും മാടിയൊതുക്കി, കുന്തിയുടെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിമുറുക്കി, അവളെ ആ തണുത്ത നിലത്തുനിന്നും ഉയർത്തിയെടുത്ത് മൃദുലമായ രാജകീയശയ്യയിലേയ്ക്ക് കമഴ്ന്നുവീഴത്തക്ക വിധത്തിൽ എറിഞ്ഞു. തിരിയാൻ ശ്രമിച്ച അവളെ ഒരു മുരളലോടെ അവൻ കമന്നുകിടക്കാൻ നിർബന്ധിതയാക്കി, അവനൊരു തൂവൽപോലെ അവളെ തലകീഴായിയുയർത്തി നിസ്സാരമായി അവൻ്റെ ദൃഢമായ പുരുഷത്വവും മാംസപേശികളും അവളുടെ സ്ത്രീത്വത്തിലേയ്ക്ക് പുതിയ പന്ഥാവുകൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ആ രതിനിലയിൽ അവൾക്ക് ആ കൊട്ടാരമാകെ കുലുങ്ങുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടുവെങ്കിലും സംഭ്രമം അവളെ ചകിതയാക്കി. അതറിഞ്ഞ അവൻ ആ ശയ്യയിലേയ്ക്ക് കയറി അവളെ ശരീരം മുഴുവൻ ചേരുമാറ് പിന്നിൽ നിന്നും ആലിംഗനം ചെയ്തു.
" ഏയ്യ്.. വീണ്ടും? "
നിസ്സാഹായവസ്ഥയിലും അവൾ പരിഹാസരൂപേണ അവനെ കളിയാക്കി. അവൻ്റെ തളർച്ചയുടെ അളവവൻ്റെ അയഞ്ഞ പിടുത്തത്തിലൂടെ അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു, ഇനിയും ഒരിക്കൽക്കൂടി ഉരുകിയൊലിക്കാൻ അവനാവില്ലെന്നവൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. അവളുടെ നഗ്നമായ പിൻഭഗത്ത് തളർന്നുകിടന്ന അവനിൽ നിന്നും മറുപടിയുണ്ടായില്ല. അവൻ്റെ ഭാരത്താൽ കുന്തിയുടെ ഉടയാത്ത മുലകളും, പ്രൗഢമായ അരക്കെട്ടും, തുടകളുമെല്ലാം ആ മൃദുവായ ശയ്യയിലെ ആഴത്തിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ നിതംബവും ശിരസ്സും മാത്രം ശയ്യയുടെ പരപ്പിൽ നിന്നും മുകളിലേയ്ക്ക് കാണപ്പെട്ടുള്ളൂ. അവൾക്ക് പട്ടുമെത്തയിൽ മുഖം പൂണ്ടുപോയ അവസ്ഥയിലും ശ്വാസമെടുക്കാൻ പ്രയാസമുണ്ടായില്ല, എങ്കിലും ഇത്രയും കരുത്തനായ ഒരുവൻ്റെ നിഷ്ഠൂരമായ ആക്രമണത്തെ താൻ അതിജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന തോന്നൽ അവളിൽ ഒരു പ്രത്യേക ഹർഷോന്മാദം ഉണർത്തി.
"അതേ ഞാൻ ഒരു ദേവനെ അതിജീവിച്ചിരിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ അവനെ തോൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു"
അതൊരാത്മഗതമായിരുന്നെങ്കിലും സൂര്യനത് തിരിച്ചറിയാനായി, അവനിലെ രാക്ഷസൻ മെല്ലെ തലപൊക്കി, ശരീരം മുഴുവനായി വില്ലുപോലെ വളയ്ക്കാൻ അവൻ നന്നേ പാടുപെട്ടെങ്കിലും ഒരു വാശിയിൽ വില്ലുപോലെ പിന്നോട്ടും അകത്തേയ്ക്കും വളഞ്ഞ അവൻ പകുതിപോലും ഉദ്ധരിക്കാത്ത അവയവം മുട്ടിനാൽ അൽപ്പമകറ്റിയ അവളുടെ തുടകൾക്കിടയിലൂടെ നിതംബത്തിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിപ്പിച്ചു.
ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രാവശ്യം പിന്നോക്കം വളഞ്ഞ് നിവർന്ന അവൻ വീണ്ടും അവളിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ചു, കണങ്കൈകൾ ശയ്യയിൽ കുത്തി ബലമാർജ്ജിച്ച് അവൻ വേഗത്തിലായപ്പോൾ, മെത്തയിൽ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ ശ്വാസം ലഭിക്കാതെ പ്രിഥ തല ഒരുവശത്തേയ്ക്ക് ചരിച്ചു ശ്വാസമെടുത്തു. കണ്ണുകൾ അടച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ അവൾ അവൻ്റെ കൈകളിൽ മുറുക്കിപ്പിടിച്ചു. അവൾ ഈ പ്രഭാതത്തിൽ പഠിക്കുന്ന പാഠങ്ങളിൽ ഇതുമറ്റൊരു തിര്യഗ്യാനനിലകൂടി, സൂര്യൻ്റെ മുഖമവൾക്ക് ആ കിടപ്പിൽ കാണാനായില്ല, പക്ഷേ അവൻ്റെ ചുടുനിശ്വാസങ്ങൾ അവളുടെ കഴുത്തിൽ അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവൾ വീണ്ടും മൂളാനും മുരളാനും തുടങ്ങി.
"നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമായി അല്ലേ? എൻ്റെ മേനി നീ കണ്ടവയിൽ നിന്നും മികച്ചതല്ലേ? ഒരു മൃഗത്തെപ്പോലെ എന്നെ ഭോഗിക്കുന്നതാണോ നിനക്കിഷ്ടം? നീ ഒരു മൃഗമാണ്, അതോ അസുരനാണോ? എന്തുതന്നെയായാലും ആ.. ആഹ്.. എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു"
അവളുടെ ആ പിച്ചും പേയും പുലമ്പൽ ഇനനു വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥതയും, തടസ്സവുമായി തോന്നി. അവൻ മെത്തയിൽ കുത്തിയിരുന്ന ഒരു കൈയുയർത്തി പ്രിഥയുടെ ഘനമേറിയ മുടിക്കെട്ടിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു പിന്നിലേയ്ക്ക് ആയത്തിൽവലിച്ചു. അതോടെ അവൻ്റെ മുഖം ശയ്യയിൽ നിന്നും തിരിഞ്ഞു പിന്നോട്ട് വളഞ്ഞ് കണ്ണുകൾ ആ മുറിയുടെ മച്ചിലേയ്ക്കായി. മുടിക്കെട്ടിലെ ബലമായ പിടുത്തത്തിൽ മുഖമുയർന്ന കുന്തിക്ക് ഇപ്പോൾ അസാമാന്യവലിപ്പമുള്ള സൂര്യൻ്റെ, മുഖവും വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളും കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. അവളുടെ ഉള്ളിലെ ചലനങ്ങൾ വീണ്ടും ഉറവകളായി പൊട്ടിയൊഴുകാനാരംഭിച്ചു, പ്രഭാകരൻ്റെ അവയവം വീണ്ടും അതിൻ്റെ പൂർണ്ണദൃഢതയും, വേഗതയും കൈവരിച്ചുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അവൾ വിയർപ്പിൽ കുളിച്ചുതുടങ്ങി, രവി അവളുടെ മൃദുവായ പിൻഭാഗത്തിൻ്റെ നിമ്നോന്നതികളിൽ ആഴത്തിൽ കയറിയിറങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. അവൻ്റെ തുടകൾ അതിൻ്റെ പരമാവധി വേഗതയിൽ മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിച്ചുതുടങ്ങി, ആ രാജകീയമണിയറയിൽ അവിശ്വസനീയമായ അളവിൽ കൂവലും, കരച്ചിലും, മൂളലും, ഞെരുങ്ങലുമായി ജൽപ്പനങ്ങളുയർന്നു. പ്രിഥ ആ പ്രഭാതത്തിലെ മറ്റൊരു വിസ്ഫോടനത്തിനുകൂടി വിധേയയായി, അതിനപ്പുറവും നീണ്ടുനിന്ന മൃഗീയമായ ആ കടന്നുവരൽ അവൾക്ക് താങ്ങാനായില്ല
ആത്യന്തികമായി അവൾ വളരെ മൃദുലവും ഉടച്ചിൽതട്ടാത്തതുമായ മേനിയുള്ള സുന്ദരിയായ ചെറിയകുമാരി മാത്രമായിരുന്നു. ദിനേശൻ അപ്പോഴും കിതയ്ക്കുകയും, ശ്വസത്തിനായി വിറകൊള്ളുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് അവളിലേയ്ക്കുള്ള അധിനിവേശത്തിൻ്റെ പാരമ്യതയിൽ ആക്രോശിച്ചു
"നിന്നെ ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഭോഗിക്കുകയാണ്, എൻ്റെ കരുത്ത് ഇനിയും ഒരായിരം ഭോഗത്തിനു തികയും, നീ മനുഷ്യസ്ത്രീ.. നിന്നെപ്പോലെയുള്ളവർക്ക് എന്നെ താങ്ങാനാവില്ല.. ആ .. ആഹ്.. നിൻ്റെ അവയവങ്ങൾ എൻ്റെ കമ്പനത്തിൽ വിറകൊള്ളുന്നത്, നിൻ്റെ തീരങ്ങൾ പൊളിഞ്ഞുതകരുന്നത് നീ അറിയുന്നുണ്ട്.. എങ്കിലും നീ .. ഒരു കുമാരി, യവ്വനത്തിലേയ്ക്ക് പിച്ചവച്ചു തുടങ്ങിയവൾ, ഹാ.. ഇതസാധാരണം തന്നെ. കടുത്തവേദനയിൽ പുളഞ്ഞ് നീ അലറിക്കരയുവാൻ ഞാൻ ആഞ്ഞാടിക്കുമ്പോൾ നിനക്ക് രതിമൂർച്ചയിൽ ആലസ്യമാണുണ്ടായത്, എങ്കിലും ഞാനാണു വിജയി.. അന്തിമവിജയി"
ഭാനു അവൻ്റെ ആയം കൂടുതലാക്കി കഠിനമായി അവളെ ഞെരിച്ചമർത്തി, പുതിയ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക് കടന്നുകയറി, അത്യുജ്വലമായ തേജസ്സും കരുത്തും അവനിൽ കത്തിനിൽക്കെ, പ്രിഥയുടെ അഴങ്ങളിൽ സൂര്യൻ പെയ്തുനിറഞ്ഞു.
ഭാഗം 2
=======
ഓരോതവണയും പരിസമാപ്തിയിലേയ്ക്കെത്തുമ്പോൾ ആദിത്യൻ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന ജ്യോതിപ്രവാഹമായി ഒരു സധാരണമനുഷ്യസ്ത്രീക്ക് നേരിടാനാവുന്നതിലുമധികം താപം വമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അർക്കനൊരു മികച്ച കാമുകനല്ലായിരുന്നു, പക്ഷേ രതിയുടെ ആഴങ്ങളിൽ രതിമൂർച്ചയ്ക്കരികിലെ ആ തുളച്ചുകയറൽ, ദേവസ്ത്രീകളായ അവൻറെ മൂന്നുഭാര്യമാർക്കുപോലും താങ്ങാവുന്നതിനപ്പുറമായിരുന്നു എന്നത് പ്രിഥയുടെ ആർജ്ജിതസഹനശക്തിയെ വിളിച്ചോതി. സൂര്യൻ്റെ ആയുധം കൂടുതൽ കാഠിന്യമുള്ളതും വാക്കുകൾ ഉന്മാദം നിറഞ്ഞതും ശരീരം കമ്പനത്താൽ പ്രപഞ്ചത്തെത്തന്നെ വിറകൊള്ളിക്കുന്നമാകുന്നതിനോടൊപ്പം വാക്കുകൾ പുറത്തേയ്ക്ക് പ്രവഹിച്ചു.
" ഓഹ്.. കുമാരീ, ഇത് വളരെ ഇറുക്കമുള്ളതാണ്, അതിശൈത്യമുള്ള ഗ്രീഷ്മത്തിലെ പ്രഭാതത്തിൽ ഇത്തരമൊന്ന് ഞാൻ കൊതിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. ആ മോഹമാണിന്ന് പൂവണിയുന്നത്, പ്രിയേ .. ഇതു നിന്നിൽ നിറയട്ടേ.. ആഹ്."
കുറുകിയ ശ്വാസം വിറയലോടെ, പതിഞ്ഞ് ശബ്ദം കുറുകലോടെ, അവളിൽ നിറഞ്ഞുകൊണ്ടവൻ അവളുടെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് വീണു; പുരുഷായുധം ചുരുങ്ങിച്ചെറുതായി, ഭാസ്ക്കരൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പുറത്തും, പിൻകഴുത്തിലും, നിതംബങ്ങളിലും ചുംബനവർഷം ചൊരിയുമ്പോൾ, അവൻ്റെ പ്രഭാപൂരത്തിൽ ചാരുതയോടെ തിളങ്ങുന്ന പ്രഥയുടെ രതിമൂർച്ചയ്ക്ക് അതുധാരാളമായിരുന്നു.
പ്രിഥയ്ക്ക് സ്വബോധത്തിലേയ്ക്ക് മടങ്ങിവരാൻ അൽപ്പം സമയം വേണ്ടിവന്നു, അവൾക്കും സങ്കൽപ്പത്തിനുമപ്പുറം രേതസ്സിൻ്റെ പ്രവാഹമുണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു; അതിനാൽത്തന്നെ ആ കമനീയ നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും അന്ത്യമുണ്ടാകരുതേയെന്നവൾ ആഗ്രഹിച്ചു.
ദിനകരൻ നിലമുറ്റത്തേയ്ക്ക് നടന്ന് ജാലകത്തിനരികിൽനിന്ന് പുറത്തെക്കാഴ്ച്ചകൾ നോക്കിനിൽക്കുന്നത് ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ട പ്രിഥ ശയ്യവിട്ടെണീറ്റ് തൻ്റെ വസ്ത്രങ്ങൾക്കായി ചുറ്റും തിരഞ്ഞു, എന്നാൽ ഒരുകഷണമായി അവയൊന്നും കണ്ടെത്താനായില്ല.
ജാലകങ്ങൾക്കരികിലേയ്ക്ക് ദിവാകരനെപ്പോലെ നഗനായി ചെന്നുനിൽക്കുവാൻ ലജ്ജ തോന്നിയ അവൾ ശയ്യയിൽ തിരിച്ചെത്തി ആ കരുത്തുറ്റ പേശീവ്യൂഹസമ്മോഹനമായ ദൃഢഗാത്രത്തിനെ നോക്കികിടന്നു. മാർത്താണ്ഡൻ്റെ ശരീരവുമായി താരതമ്യം ചെയ്താൽ അവളുടെ മേനി തീരെ ചെറുതും, മൃദുവും, പൊരുത്തമില്ലാത്തതും ആയിരുന്നതിനാൽ, മനസ്സുകൊണ്ട് അവനോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നതായി സങ്കൽപ്പിക്കുമ്പോഴും അവളുടെ കവിളുകൾ അവൻ്റെ പുറത്തെ പേശികളിൽ ചേർത്തുനിൽക്കുവാനേ കഴിയുമായിരുന്നുള്ളൂ.
അവളുടെ ചിന്തകൾ ആ കിടപ്പിൽ പുറകോട്ടുസഞ്ചരിച്ചുതുടങ്ങി, ഓർമ്മയിൽ അതോരു വിതമ്പലോടെയാണിതു തുടങ്ങിയത്, ഗ്രീഷ്മകാലത്തെ ആ സുപ്രഭാതത്തിൽ അരുണകിരണങ്ങളോടൊപ്പം പ്രിഥയിൽ മിന്നയംപോലെ ഉണർന്ന ഒരുത്തേജനമാണവളെ ഉണർത്തിയതും ഈ സംഭവത്തിലേയ്ക്ക് നയിച്ചതും.
ഒരുപക്ഷേ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുതന്നെ, ഋഷി ദുർവ്വാസാവ് തൻ്റെ അടുത്ത മഹാതാന്ത്രിക കർമ്മങ്ങൾക്കായി ഭോജരാജ്യം തിരഞ്ഞെടുത്തപ്പോൾ; ആ സാന്നിദ്ധ്യം ഒരു മഹാഭാഗ്യമായി കരുതി അമിതമായ ആവേശത്തിൽ ബാല്യം പിന്നിടാത്ത തൻ്റെ പുത്രിയായ പ്രിഥയെ മഹർഷിയുടെ സഹായിയും ദാസിയുമായി സ്വീകരിക്കണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ ഇതിനൊക്കെ തുടക്കമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
കൗമാരത്തിലേയ്ക്ക് കാലൂന്നാൻ തുടങ്ങുന്ന ആ രാജകുമാരി തൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിൽ പരിപൂർണ്ണസമർപ്പണത്തോടെ സ്വയമർപ്പിച്ചപ്പോൾ, മഹർഷിയുടെ എല്ലാ ആജ്ഞകളും ഒന്നുപോലും തെറ്റാതെ പാലിച്ചപ്പോൾ അതദ്ദേഹത്തിനുതന്നെ അത്ഭുതമായിരുന്നു.
പ്രിഥയെ സംബന്ധിച്ച് അതു കഠിനമായ പരീക്ഷണത്തിൻറെ കാലഘട്ടമായിരുന്നു. മഹർഷിയുടെ പല ആവശ്യങ്ങളും വിചിത്രവും ഭ്രാന്തവുമായിരുന്നു. പ്രായാധിക്യം കാരണമുള്ള രക്തയോട്ടക്കുറവിനാൽ കാലുകളിലെ തരിപ്പ് ഉറക്കത്തെ അകറ്റി നിർത്തിയിരുന്നു. വനത്തിലും ഗിരിശൃംഗങ്ങളിലും ശിഷ്യരിലൊരുവൻ കണങ്കാലുകളിലും കാൽമുട്ടുകളിലും ഉറക്കം ഉറയ്ക്കുവോളം അമർത്തി തിരുമ്മിയിരുന്നു. അത് രജകീയഹർമ്മ്യത്തിൽ പ്രിഥയുടെ കടമയായി മാറി.
കായികമായ ശക്തി ക്ഷയിച്ചു തുടങ്ങിയ വയോധനനു തപോബലവും അനുഷ്ഠാന നിഷ്ടകളും നൽകുന്ന മനോബലം മാത്രമായിരുന്നു ആശ്രയം. അതിനാൽ ആ സുരക്ഷാ കവചം ഭേദിക്കുവാനുള്ള ഭയം മുനിയിൽ സദാ നിറഞ്ഞുനിന്നത് പ്രിഥ പലപ്പോഴും അടുത്തുനിന്ന് അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു. കാൽമുട്ടുകളുടെ മുകളിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന പ്രിഥ ഉറക്കത്തിലേയ്ക്ക് വഴുതിവീണ വേളയിൽ അവളുടെ കരങ്ങൾ മാമുനിയുടെ തുടയിടുക്കോളം ചെന്നെത്തിയത് ആ അരക്കെട്ടിലുണർത്തിയ തീയും അനുസന്ധാനമായ പ്രകമ്പനങ്ങളും അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട പ്രചണ്ഡദാഹങ്ങളുടെ വീർപ്പുമുട്ടലും അവൾക്കു മുന്നിൽ അനാവൃതമാക്കി.
ആ പരീക്ഷണം മഹർഷി അതിജീവിച്ചെങ്കിലും മുനിയിലുണർന്ന ഉന്മാദം പ്രിഥയ്ക്ക് പുതിയ പരീക്ഷണം സമ്മാനിച്ചു; അതൊരു കഴിവുകേടിൻറെ ഭ്രാന്തമായ നിർഗ്ഗുണത്വമോ, ഒരിക്കലും തീരാത്ത പരീക്ഷണ പ്രഹസനമോ എന്നവൾക്കുതന്നെ നിശ്ചയമില്ലാത്തയൊന്ന്.
നഗ്നയായി കുനിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രിഥയുടെ ജഘനത്തിൽ വിളമ്പിയ ചൂടുള്ള പായസം മഹർഷിക്ക് ഊതിയാറ്റി നക്കിക്കുടിക്കണമെന്ന വിചിത്രമായ ആവശ്യത്തിനുമുന്നിലും രാജാജ്ഞയാൽ അവൾ വിവശയായിരുന്നു. തൻ്റെ അരക്കെട്ടിനു മുകളിലും നിതംബങ്ങളിലും എന്താണ് നടക്കുന്നതെന്നറിയാതെ, അവളുടെ ആ നവകൗമാരനഗ്നത നുകരുന്ന വൃദ്ധനേത്രങ്ങളിലെ കാമമറിയാതെ, തിളപ്പിച്ച പായസം ഏറ്റുവാങ്ങിയ വെറും പാത്രമായവൾ സഹനത്തിന്റെ കൊടുമുടി കയറിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. ഇച്ഛാശക്തിയും ജ്ഞാനശക്തിയും ക്രിയാശക്തിക്കിരന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ പരിക്ഷീണിതനായി വീണുപോയ മഹർഷിയെ താങ്ങിയെടുത്ത് കിടപ്പറയിലാക്കുന്ന കുമാരിയിൽ നിറഞ്ഞ സഹതാപത്തോളം ശക്തമായിരുന്നില്ല ആ സമയത്ത് മഹർഷി ദുർവ്വാസാവിൻറെ തപോബലം.
അതിനാലാണ് ആ കുട്ടിയുടെ ഭാവി ജ്ഞാനദൃഷ്ടിയാൻ അറിയാൻ ശ്രമിച്ചതും, താന്ത്രികകർമ്മങ്ങൾ പരിസമാപിച്ചനേരം തൻ്റെ സഹായിക്ക് ഒരുവരം നൽകണമെന്ന് തീരുമാനിച്ചതും.
കുമാരിക്ക് ഇഷ്ടമനുസരിച്ച്, ഉചിതമായസമയത്ത്, ഏതുദേവനേയും വിളിച്ചുവരുത്തുവാനും, അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ ആ ദേവൻ അവളുടെ മുന്നിൽ നേരിട്ടെത്തി അവളുടെ ഇച്ഛാനുവർത്തിയായി പ്രവർത്തിക്കുമെന്നും, പ്രിഥ ഒരിക്കലും വന്ധ്യയായി ജീവിക്കേണ്ടിവരില്ല എന്നും മഹർഷി അനുഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും അതിൻ്റെ പൊരുൾ കുട്ടിയായ പ്രിഥയ്ക്ക് ഒട്ടും മനസ്സിലായിരുന്നില്ല.
വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി, പ്രിഥ ഒരു സുന്ദരിയായ യുവതിയിലേയ്ക്ക് പക്വതയും, നിറവുമായി വിടർന്നു തുടങ്ങിയ കാലം, പരമ്പരാഗത കാഴ്ച്ചപ്പാടുകളിൽ നിന്നു വീക്ഷിച്ചാൽ അത്ര സുന്ദരിയായിരുന്നില്ലെങ്കിലും പരിശുദ്ധിയുടെ പ്രഭാവലയവും, ലഹരിപകരുന്ന കടാക്ഷവും , അലസഗമനവും, കൃശമായ ഉദരഭാഗവും, മനോഹരമായ പൊക്കിൾച്ചുഴിയും, പ്രൗഢമായ അരക്കെട്ടും, കായികബലമുള്ള തുടകളും അവളെ വളരെ ആകർഷണീയതയുള്ള ഒരു കുമാരിയാക്കി മാറ്റിയിരുന്നു.
ഋതുക്കൾ വീണ്ടും ഗ്രീഷ്മത്തിലെ അതിശൈത്യമാർന്ന പ്രഭാതത്തിലെത്തിയ നാൾ, സൂര്യൻ തൻ്റെ അന്ധകാരത്തിൻ്റെ ഉറക്കറയിൽനിന്നും നിദ്രവിട്ടുണരാനും, അങ്ങകലെ ചക്രവാളസീമകളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടാനും സമയമായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും പ്രിഥയെ വികാരത്തിൻ്റെ ഒരു വേലിയേറ്റം വിളിച്ചുണർത്തി.
നഗരത്തിലെ ഉത്സവത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അവളുടെ അനുമതിനേടിയ സഖിമാരെല്ലാം തലേദിവസം രാത്രിയിൽമുതൽ അവളെ ഏകാന്തതയിലേയ്ക്ക് തള്ളി യാത്രയായിരുന്നു. അതിനാൽത്തന്നെ സഖിമാരും ദാസിമാരും ആ കുമാരിയുടെ മേനിയിൽ കുസൃതികൾ കാട്ടി ഉറക്കത്തിൽനിന്നും ഉണർത്തിയിരുന്ന പ്രഭാതമന്നുണ്ടായില്ല. സഖിമാർ അവരുടെ വിരലുകളാൽ അവളുടെ വശങ്ങളിൽ ഇക്കിളികൂട്ടിയാണു തുടങ്ങുക പതിവ്, അവളത് അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ഉറക്കംതുടരുമ്പോൾ, ആ വിരലുകൾ അവളുടെ കഴുത്തിലും, കാതിനുപിറകിലും, നഗ്നമായ പുറത്തും ഓടിനടന്നിക്കിളിപ്പെടുത്തൽ തുടരുകയും അവളെ ശയ്യവിട്ടുവരാൻ നിർബന്ധമാക്കുകയും ചെയ്യും.
ഇതുപോലെ തണുത്ത പ്രഭാതങ്ങളിൽ, ഒരിക്കലുണർന്ന് വീണ്ടും കിടക്കുന്ന അവളിൽ പാതി മയക്കവും പാതി ഉണർവ്വും ഉണ്ടാകുന്ന രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമത്തിൽ, ആ ഉണർവ്വിനും ഉറക്കത്തിനുമിടയിൽ അവളിൽ വികാരങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ, ഇക്കിളിപ്പെടുത്തലിൽ അതവസാനിപ്പിക്കാതെ മുന്നോട്ടുപോകുന്ന കുമാരിയെന്താണഗ്രഹിക്കുന്നതെന്ന് തോഴിമാർക്ക് നന്നായറിയാമായിരുന്നു. അവരുടെ വിരലുകൾ അവളുടെ തുടയിടുക്കുകളിൽ കടന്നുകയറി, യോനീമുഖത്ത് പ്രകമ്പനം സൃഷ്ടിച്ച്, യോനിയിൽ ചലനങ്ങളുണ്ടാക്കി അവളെ ഉണർത്തി, അവളിൽ നനവും, രേതസ്സിൻ്റെ ഉറവയുമൊഴുക്കി കിടക്കവിട്ടുണരാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചിരുന്നു. പ്രിഥയുടെ ശരീരവും മനസ്സും ക്രമേണ വിവാഹിതയായ ഒരു യുവതിയുടെ പരിചയസമ്പത്തും, സഹനശീലവും, കാര്യശേഷിയും നേടിയപ്പോൾ സഖികൾക്ക് അവളുടെ ഭഗശിശ്നികയിൽ അത്യുത്സാഹത്തോടെ നുണഞ്ഞ് ഉണർത്തേണ്ട സാഹചര്യംവരെ ഉടലെടുത്തിരുന്നു.
ഇന്നത്തെ പ്രഭാതത്തിൽ അവളുടെ നഷ്ടം അതുമാത്രമായിരുന്നില്ല, സഖികളുടെ കൈകളാൽ നിർദ്ദയമായ ഞെരുക്കലും മർദ്ദനവും ഏറ്റു മൃദുവും ഉത്തേജിതവുമാകുമായിരുന്ന ആ സ്തനങ്ങളെ അവൾ സ്വയം തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ അകത്തിയ തുടകൾക്കിടയിൽ ചേത്തുവച്ച രോമാവൃതമായ കടിപ്രദേശത്തോടെ ഒരു പശുവിനെ കാളയെന്നതുപോലെ അമർത്തിയും, ചുണ്ടുകളാൽ സ്തനങ്ങൾ നുണഞ്ഞും, ചെവിയുടെ മംസളമായ കീഴ്ഭാഗത്ത് മെല്ലെ കടിച്ചും അവളെ തരളിതയാക്കി ഉണർത്തിയിരുന്ന പ്രഭാതങ്ങളുടെ ലഹരി പലപ്പോഴും അടുത്ത രാത്രിയിലേക്ക് സന്നിവേശം ചെയ്തു സ്വവർഗ്ഗരതിയുടെ ആഘോഷങ്ങളിലുമമർന്നതോടെ പ്രിഥയുടെ കൊട്ടാരത്തിൽ സ്വകാര്യതയുടെ സംവിധാനങ്ങൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും അവളുടെ അറിവില്ലാതെ പിതാവോ മാതാവോ പോലും കടന്നുവരാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ കാവൽസംവിധാനങ്ങൾ നിലവിൽ വരികയും ചെയ്തിരുന്നു.
ഇന്നവളിൽ വികാരത്തിൻ്റെ തിരമാലകൾ ഒന്നിനു പുറകേ ഒന്നായി ആഞ്ഞടിക്കുന്ന തണുത്ത വെളുപ്പാങ്കാലത്ത്, ആ സ്വവർഗ്ഗരതിമേളകളുടെ ചൂടൻ ഓർമ്മകളും, ഉഷ്ണക്കാറ്റായ ചിന്തകളും അവളിൽ നിറഞ്ഞുതുളുമ്പിയപ്പോൾ, അവൾ ഇടതുകൈ ഉപവസ്ത്രത്തിൻ്റെ അടിയിലൂടെ കടത്തി. ഉപസ്തത്തിലെത്തി ശിശ്നികയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങിയ വിറയലാർന്ന വിരലുകൾ യോനീമുഖത്ത് ആദ്യം മെല്ലെ ചാക്രികമായും പിന്നീട് നടുവിരലിനാൽ മുകളിലേയ്ക്കും താഴേയ്ക്കും ചലിപ്പിച്ചു. പ്രിഥയുടെ കണ്ണുകൾ പാതിയടയുകയും, ചെവിത്തടങ്ങൾക്ക് തീപിടിക്കുന്നതായി തോന്നുകയും ചെയ്തു. അവൾ തലയുടെ വശത്തെ കിടക്കവിരിയിൽ മുറുകെപ്പിടിക്കുകയും, അരക്കെട്ടും തുടകളും കോച്ചിവലിക്കുന്ന സുഖത്തിൽ വിറകൊള്ളുകയും ചെയ്തു.
തന്നിൽപ്പൊട്ടിയൊഴുകാറുള്ള ആ ഉറവകൾക്കായവൾ ദാഹിച്ചു, എന്നാലത് സാധാരണഗതിയിൽ അവളുടെ സഖിമാരുടെ പ്രവർത്തിയായതിനാൽ അവളുടെ മോഹങ്ങൾ കടിച്ചമർത്തിയ ചുണ്ടുകളിലും ആരും കേൾക്കാനില്ലാത്ത ഉച്ചത്തിലെ ഝീൽക്കാരങ്ങളിലുമൊതുങ്ങി. അന്തപ്പുരത്തിലെ സഖിമാരും ദാസിമാരും യാമീദേവിയുടെ ഋതുപൂജകൾക്കും അനുഷ്ഠാനങ്ങൾക്കുമായി പോയിരുന്നതിനാൽ ഇതിൻ്റെ പരിസമാപ്തിയിലെങ്ങനെയെത്തുമെന്ന ചിന്തയിലവൾ കുഴങ്ങി.
അവളുടെ ആത്മഗതങ്ങൾ ഉച്ചത്തിലായി.
"അരികിൽ സഖിമാരുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, അവർ രണ്ടോ, മൂന്നോ വിരലുകൾ കടത്തി ഗ്രുതഗതിയിൽ ചലിപ്പിച്ച് രേതസ്സിൻ്റെ പ്രവാഹം സാദ്ധ്യമാക്കുമായിരുന്നു. സഖിമാരരുകിലില്ല, സങ്കൽപ്പങ്ങൾക്കും സഖിമാരുടെ അതിശയോക്തി കലർന്ന വർണ്ണനകൾക്കുമപ്പുറം, ഇന്നോളം അറിഞ്ഞ വിരലുകൾക്കുമപ്പുറം ഒരു യഥാര്ത്ഥ പുരുഷലിംഗം എൻ്റെ വികാരകേന്ദ്രത്തിനെ ഉത്തേജിതമാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ.."
യാഥാര്ത്ഥ്യം തേടുന്ന അവളുടെ മനസ്സിൻറെ യാത്ര തലേദിവസം ദർശ്ശിച്ച അശ്വസേനയുടെ അഭ്യാസക്കഴ്ച്ചയിലേയ്ക്ക് ചെന്നെത്തി. കരുത്തരും, കായികാഭ്യാസികളുമായ അശ്വഭടന്മാരുടെ പുരുഷത്വമാർന്ന ശരീരം അവളെ ഭ്രമിപ്പിച്ചിരുന്നു; എന്നാൽ ഇപ്പോഴത് നിയന്ത്രണമില്ലാത്ത മോഹമായിമാറി. ഒരു നിരാശയുടെ ഓളത്തിൽ നനഞ്ഞ അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു.
"പ്രിഥയുടെ ജന്മം ഇപ്രകാരം സ്വവർഗ്ഗരതിയിലും വൃദ്ധസന്യാസിമാരുടെ പൂജയിലും അവസാനിക്കുകയേയുള്ളോ?"
പൊടുന്നനെ ജാലകത്തിലൂടെ വന്നവളുടെ നെറ്റിത്തടത്തിൽ പതിച്ച പ്രഭാതസൂര്യൻ്റെ ആദ്യകിരണം ആ ചിന്തകളുടെ സരണിതന്നെ മറ്റിമറിച്ചുകളഞ്ഞു. അവളിലെ ആലസ്യം പൂർണ്ണമായും ഒഴിഞ്ഞുപോയി, അവൾക്ക് എന്താണുവേണ്ടതെന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
മഹർഷി ദുർവ്വാസാവ് നൽകിയ വരം അവളോർത്തു. അവൾക്ക് ഒരു തുണവേണ്ട സമയത്ത്, ഇണ വേണ്ട സമയത്ത് ഏതു ദേവനേയും ചാരത്ത് വരുത്തുവാനവൾക്കാവും. അവളുടെ ദാസനെപ്പോലെ ഇംഗിതത്തിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുവാൻ അവർ ബാദ്ധ്യസ്ഥരുമാണ്, മനസ്സും ശരീരവും തൃഷ്ണയുടെ ഉത്തുംഗ ശൃംഗത്തിലെത്തി നിൽക്കുന്ന ഇപ്പോഴല്ലെങ്കിൽ പിന്നെപ്പോഴാണാ വശ്യമന്ത്രത്തിനു പ്രസക്തി?
അങ്ങനെയെങ്കിൽ കൺമുന്നിലുള്ള ഏകപുരുഷൻ, അതിസുന്ദരനായ ഈ ദേവനെ, തേജോമയനായ സൂര്യദേവനെ എന്തുകൊണ്ട് വരുത്തിക്കൂടാ? ഒരു ചെറുചിരിയോടെ അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു
"ഈ ഗ്രീഷ്മത്തിലെ അതിശൈത്യം നിറഞ്ഞ പ്രഭാതത്തിൽ തണുപ്പിൽ നിന്നും രക്ഷയേകാൻ, ഒരു പക്ഷെ എന്നിലെ താപം കൂടുതൽ ജ്വലിപ്പിക്കാൻ ഇതിലും മികച്ച ഒരു വികൽപ്പം വേറെയുണ്ടോ? ആദിത്യദേവനാടൊപ്പമാവട്ടേ ആദ്യ പരീക്ഷണം"
പ്രിഥ കണ്ണുകളടച്ചു ഗുരുവിനെ ധ്യാനിച്ചു, പിന്നീട് ഉദയസൂര്യനിൽ കണ്ണുകൾ ഉറപ്പിച്ച് സമ്മോഹനമന്ത്രം ഉരുവിടാന്നാരംഭിച്ചു.
നിലമുറ്റത്ത് ജാലകത്തിനരികിൽ നിന്ന് പുറത്തെക്കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ടുനിന്ന പ്രഭാകരൻ പെട്ടെന്ന് തലതിരിച്ച് അവളെ നോക്കി, അവൾ ഏതോ സങ്കൽപ്പ ലോകത്തിലാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ അവൻ മെല്ലെ മുരടനക്കിയപ്പോൾ പ്രിഥയുടെ ചിന്താധാരമുറിയുകയും അവൾ കിടക്കവിരിയാൽ നഗ്നതമറച്ച് ആ തേജോമയമായ പേശീവ്യൂഹസമ്മോഹന ദൃഢഗാത്രത്തിനു നേരെ നടന്നടുത്തു, പിന്നിൽനിന്നും അവൻ്റെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
സങ്കൽപ്പം യാഥാർത്ഥ്യമാക്കി, ദിനേശൻ്റെ ശരീരവുമായി ചേര്ന്നപ്പോഴും, അവളുടെ തീരെ ചെറുതും, മൃദുവും, പൊരുത്തമില്ലാത്തതുമായ ശരീരം, അവൻ്റെ പകുതിക്ക് മുകളിൽ മാത്രം ഉയരത്തിലെത്തിയതിനാൽ കവിളുകൾ അവൻ്റെ പുറത്തെ പേശികളിൽ ചേർത്തവൾ നിന്നു. ചുറ്റിപ്പിടിച്ച കിടക്കവിരിനിലത്തു വീണു, അവൻ്റെ തീഷ്ണമായ താപം അപ്പോഴും അവളിൽ മകരമഞ്ഞായി കുളിരേകി.
അവനിൽ പരതുന്ന അവളുടെ കരങ്ങൾക്ക് ഭാനുവിൻ്റെ ഉദരഭാഗം മാത്രമാണ് മൃദുവായനുഭവപ്പെട്ടത്, തോളുകളും പുറവും കരങ്ങളും ഒരു ലോഹഗദയുടെ കാഠിന്യമുള്ളതായിരുന്നു. കരുത്തുറ്റത്തും, കിരാതവും, വീചികളോടെ അനുപമസൗന്ദര്യമുള്ള മേഘമായും ആ ശരീരമവൾക്കനുഭപ്പെട്ടു. പ്രഭാതകിരണങ്ങൾ ആനുപാതികമായി കൊത്തിയെടുത്തതുപോലെ സുന്ദരമായ അവൻ്റെ മുഖത്തും, താടിയെല്ലിലും പതിച്ചു തിളങ്ങിനിന്നു. അവൻ്റെ മേനിയിൽ പരതിനടന്ന അവളുടെ വിരലുകൾ അവൻ്റെ ചുരുങ്ങിയ അവയവത്തെ പിന്നിൽനിന്നും തൊട്ടറിഞ്ഞു, പിടിവിടാതെ അവൾ ഇനനെച്ചുറ്റി അവൻ്റെ മുന്നിലേയ്ക്കു വന്നു; അനർത്ഥകാരിയായ ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ പൂത്തുനിന്നു.
പ്രിഥ അവൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് കണ്ണുകൾ ഉറപ്പിച്ചുനിന്നു, അതിസുന്ദരനായ രവി അപ്പോഴും ചക്രവാളത്തിൽ കണ്ണൂന്നി ചിന്താമഗ്നനായി നിലകൊണ്ടു, ആ ചിന്തകൾക്ക് വിരാമമിടാൻ അവൾ തീരുമാനിച്ചു. അവൾ തൻ്റെ കുളിർമ്മയുള്ള മൃദുവായ വിരലുകളാൽ അവൻ്റെ മാറിടത്തിലും, താടിയിലും ഇക്കിളിപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു.
"എന്താണു ദേവാ, അങ്ങയുടെ ഈ ഭാഗങ്ങളിലുള്ളത്, ഇതെനിക്കായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഇക്കിളിയാൽ പുളയുമായിരുന്നു, അങ്ങയുടെ താടിയെല്ലുകളാൽ എൻ്റെ വിരലുകൾ മുറിഞ്ഞുപോകുമോയെന്ന ഭയമാകുന്നു, വാൾത്തലപോലെ, അങ്ങറിയുന്നോ?"
അവൾ കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു തിരിച്ചുനടന്നപ്പോൾ ആ ചാപല്യം നിറഞ്ഞ ആ ചലനങ്ങൾ അംശുധരൻ്റെ ശ്രദ്ധയാകർഷിച്ചു, അവനവളെ അരയിൽ ചുറ്റിയ ഒരു കയ്യാൽ തടഞ്ഞു, അവനിലേയ്ക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു.
ഭാഗം 3
=======
സൂര്യനിൽ നിന്നും വഴുതിമാറിയ അവൾ ശയ്യയിലേയ്ക്ക് നടന്നുനീങ്ങി, നഗ്നമായ അവളുടെ പിൻഭഗത്തെ നിമ്നോന്നതമായ തുടിപ്പുകളെ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അനുഗമിച്ചു എന്നാൽ ശരീരം അതുചെയ്തില്ല; അവൻ വീണ്ടും പുറത്തെ കാഴ്ച്ചകൾ നോക്കിനിന്നു. ശയ്യയിൽ നഗ്നയായിരുന്ന പ്രിഥയുടെ കണ്ണുകളും മനസ്സും അവനിൽ പറ്റിച്ചേർന്നിരുന്നു, ഒരു പക്ഷേ ഇനിയുമൊരു മാറാട്ടവീര്യം മാർത്താണ്ഡനിൽ അവശേഷിക്കുന്നില്ലായിരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഒരിടവേളയിലൂടെ അവൻ സ്വയം തിരിച്ചുപിടിക്കുന്നതുമാവാം. ഈ ദേവൻ കുമാരനോ, യുവാവോ, മദ്ധ്യവയസ്ക്കനോ അതോ വൃദ്ധനോ എന്നു തിരിച്ചറിയുവതെങ്ങനെ? ഓരേ ദിവസം തന്നെ വിവിധഭാവങ്ങളിൽ ദൃശ്യമാകുന്ന ദേവൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ മദ്ധ്യകാലം പിന്നിട്ട ഒരു യുവാവാണെന്നവൾക്ക് തോന്നി. അവളുടെ ചിന്ത ആ പ്രഭാതത്തിലെ ആദ്യദർശ്ശനത്തിലേയ്ക്ക് പറന്നുചെന്നു.
പ്രിഥ കണ്ണുകൾ ഉദയഭാസ്ക്കരനിൽ അർപ്പിച്ച് സമ്മോഹനമന്ത്രം ചൊല്ലുകയായിരുന്നു. എന്തായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോൾ? ഈ ദേവൻ യുവാവാണ്, ഉയരമുള്ളവനും, കരുത്തനുമാണ്, ഒരുപക്ഷേ ഇന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ രതിലീലകളാടുവാനവനു കഴിയും, അവനൊരിക്കലുമത് നിർത്തിയെന്നും വരില്ല. അവൻ്റെ മടക്കിയ വിരലുകൾ തൻ്റെ അടിവയറ്റിൽ അന്വേഷണാർത്ഥം സഞ്ചരിച്ചേക്കാം, അവൻ്റെ പര്യവേഷണം നഗ്നമായ പുറത്തും അരയന്നത്തിനെപ്പോലെ നീണ്ട കഴുത്തിലും അവസനിച്ചെന്നും വരില്ല. അവനവളെ കരുതലോടെ പ്രണയിച്ചേക്കാം, അവളുടെ ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളിൽ ചുംബനവർഷം ചൊരിഞ്ഞേയ്ക്കാം. അവൻ്റെ സഞ്ചാരപഥങ്ങളിലെ മേഘങ്ങൾക്കിടയിലേയ്ക്ക് അവളെയവൻ എടുത്തുയർത്തിയേയ്ക്കാം, അവിടെ വച്ച് അവളിലേയ്ക്ക് മൃദുവായും ആവേശഭരിതമായും പ്രവേശിച്ചേയ്ക്കാം, രതിയുടെ താളത്തിൽ ലയിച്ചേക്കാം. അരക്കെട്ടിൽ ഒരായിരം പൂമ്പാറ്റകൾ പറന്നുനടക്കുന്ന തോന്നലവളിലുണർന്നു, അതൊരു നനവായി അവളുടെ യോനീമുഖത്തെ ചൂടാക്കി. അവളുടെ വിരലുകൾ ആ നനവിൽ വിമുഖതയോടെ അമർന്നു ഒപ്പം ഒരു ചോദ്യം മനസിലുണർന്നു
"അവൻ ശരിക്കും ഇവിടെ വരുമോ?"
ഓർമ്മയിൽതെളിഞ്ഞ ദുർവ്വാസാവിൻ്റെ മുഖം ആ ചോദ്യത്തിനവൾക്ക് മറുപടി നൽകി, എന്നാലതിനു പിന്നാലെ കുറേയേറെ ചോദ്യങ്ങൾ ഒന്നിനുപിറകെ ഒന്നായി മനസ്സിലുയർന്നു.
അവൻ വന്നതിനുശേഷം എന്നെ നിരാശപ്പെടുത്തുമോ?
ഒരു കന്യകയെ പ്രാപിക്കുവാനുള്ള ധാർമ്മികതടസ്സവാദങ്ങൾ ഉന്നയിക്കുമോ?
അതിനുശേഷം എൻ്റെ പരിണയം എന്താകും?
ബന്ധുക്കൾ സ്വന്തക്കാർ, പ്രജകൾ അങ്ങനെ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ഇതറിഞ്ഞാൽ?
ഇതിനിടയിൽ അവളുടെ വിരലുകളുടെ ചലനം ഒരു വിറയലായി ചെറു ഉറവകൾക്ക് ജന്മം നൽകിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, ഇനി പിന്നോട്ടില്ല എന്നവളുടെ മനസ്സ് പറഞ്ഞുതുടങ്ങി. അവൾ ദിനകരനിൽ കണ്ണുകൾ ഉറപ്പിച്ച് ശക്തമായി സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുവാനാരംഭിച്ചു, അവൻ തന്നെ മൃദുവായി പുണരുന്നതായും തൻ്റെ സ്തനങ്ങളെ ഒരു ശിശുവെന്നപോലെ നുണയുന്നതായും സങ്കൽപ്പിക്കുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞുപോയിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് ആ മുറിയിൽ അവളെക്കൂടാതെ ആരോകൂടിയുണ്ടെന്ന തോന്നലിലവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. "ഒരു ശബ്ദം കേട്ടില്ലേ?" എന്നവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു, അതൊരു ശബ്ദമായിരുന്നോ, അതോ ഒരു പ്രകാശപ്രളയമോ, അതിനുമപ്പുറം ഒരു ഉഷ്ണക്കറ്റോ?
"എന്താണത്? ആരാണവിടെ?"
മേലാടയില്ലാതെ തിടുക്കത്തിൽ നിവർന്നിരുന്ന അവളിൽ നിന്നും ചോദ്യമുണർന്നു. ധരിച്ചിരുന്ന ആ ഉപവസ്ത്രം കൊണ്ട് മറയ്ക്കാവുന്നിടത്തോളം വലിച്ചു മറച്ചവൾ, ഉത്തരീയത്തിനായി തിരഞ്ഞു. മാറിടത്തിനും അരക്കെട്ടിനും ഇടയ്ക്കുള്ള ശരീരഭാഗം നഗ്നമായി അവളെ ലജ്ജിപ്പിച്ചതിനാൽ ഒരംഗവസ്ത്രം കയ്യെത്താവുന്ന ദൂരത്തെല്ലാമവൾ വൃഥാ തിരഞ്ഞു. മാറിടം മറച്ചിരുന്ന മുലക്കച്ച പോലും ഒരുവശത്തേയ്ക്ക് അയഞ്ഞ് വലതുസ്തനം ഭാഗികമായി അനാവൃതമായിരുന്നു. മാറിടത്തിൻ്റെ ഉപരിഭാഗത്ത് വൃത്താകൃതിയിൽ താഴികക്കുടം വളരെ വ്യക്തമായി ദൃശ്യമാണെന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു കൈകളാലത് മറയ്ക്കുവാൻ കഷ്ടപ്പെടുന്നതിനിടയിൽ, അതിശയകരമായ ഉയരമുള്ള, ഭീമാകാരനായ, ഇരുണ്ട ഒരു പുരുഷൻ അവളുടെ സ്ഥാനം തെറ്റിയ മുലക്കച്ചയ്ക്കകത്തെ വിടവുകളിൽ, നഗ്നമായ തോളുകളിൽ, പൊക്കിളിൽ, അനാവൃതമായ തുടകളിൽ, കണ്ണുകളാൽ സദ്യയുണ്ണുന്നത് കണ്ണിൽപ്പെട്ടു.
ഉരുസംഗമത്തിൽ തൂങ്ങിക്കിടന്ന ഒൻപത് അംഗുലം നീളമുള്ള അവയവം കൈപ്പത്തിയിൽ എടുത്ത് വിരലുകളാൽ അതിൽ തട്ടിക്കൊണ്ട് ഒരു വികൃതച്ചിരിയുമായി ആ രൂപം അവൾക്കരികിൽ നിന്നു. ആ ഇരുണ്ട രാക്ഷസൻ വായിൽ വെള്ളമൊലിപ്പിച്ച് ആർത്തിയോടെ നോക്കുന്നത് തികച്ചും അറപ്പുളവാക്കുന്ന കാഴ്ച്ചതന്നെയായിരുന്നു. പ്രിഥയ്ക്കവൻ അതിഘോരമായിരുന്നു, ഒരു അപ്സരകന്യകയും ഭീകരരക്ഷസ്സും പോലെ അവർ നേർക്കുനേർ വന്നു. അവനവളെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിച്ചുയർത്തി അനായാസം തിരിക്കുകയും ചരിക്കുകയും ചെയ്തു; വലിപ്പക്കൂടുതലാൽ കാഴ്ച്ചയ്ക്കവനത്രയ്ക്ക് പ്രത്യേകതയുള്ളവനല്ലായിരുന്നു എങ്കിലും ഓരോരൊ അവയവങ്ങൾ ആയി നോക്കിയാൽ എല്ലാം അതിമനോഹരമായിരുന്നു.
അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അതിരൂക്ഷമായി കത്തിനിന്നു, നെറ്റിത്തടങ്ങൾ പരന്നതായിരുന്നു, കവിളുകളും താടിയും നിശ്ചയദാർഢ്യവും കാഠിന്യവും വിളിച്ചോതി, കഴുത്തും കൈകളും പേശീസമൃദ്ധമായിരുന്നു. വിരിഞ്ഞ മാറിടവും, ആത്മവിശ്വാസം നിറഞ്ഞ ചലനങ്ങളുമായി അവൻ വളരെ സാവധാനം അവളിലേയ്ക്കടുത്തു, അപ്പോഴും വിരലുകളാൽ ഇളംചുവപ്പുനിറമാർന്ന ലിംഗാഗ്രത്തവൻ മെല്ലെ താളമിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
"നീയാണെന്നെ വിളിച്ചത് കുമാരീ, ഞാനിതാ നിൻ്റെ സേവനാർത്ഥം ഇവിടെ നിൽക്കുന്നു, എങ്ങനെയാണു നമ്മൾ തുടങ്ങേണ്ടത്? ഞാൻ ഒരു മനുഷ്യകുലജാതയെ ഭോഗിച്ചിട്ട് കാലമേറെയായി. ഞാനെൻ്റെ കൂടം കൊണ്ട് നിൻ്റെ ഭിത്തികൾ ഇടിച്ചുനിരത്താൻ ആരംഭിക്കട്ടേ, ഇളം പെൺകൊടീ, നീ പൊട്ടിത്തെറിക്കുവോളം ഞാനത് തുടരാം."
അവൻ്റെ ആ വാക്കുകൾ പ്രിഥയിൽ ആശയക്കുഴപ്പമുണ്ടാക്കി,
"എന്താണിവൻ പറയുന്നത്?"
സഖിമാരും ദാസിമാരും പറഞ്ഞുകേട്ട ആ സ്വർഗ്ഗീയ സംഗമം അവൾ ആഗ്രഹിച്ചുവെന്നത് ശരിയാണ്, പക്ഷേ അതിങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല, ഇത് ഭീതിയും വെറുപ്പുമുളവാക്കുന്നു. വായിൽ വെള്ളമൊലിപ്പിച്ചുനിൽക്കുന്ന നഗ്നമായ ഈ രൂപമാണോ ദിവാകരൻ? ഒരിക്കലുമല്ല, അവളുടെ നേരമ്പോക്കുകൾ ഇയാളോടായിരുന്നില്ല. ഇനൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും മനസ്സ് വായിച്ചെടുത്തു, എങ്കിലും വല്ലാത്ത ഒരു മുരൾച്ചയോടെ അവളെ കൂടുതൽ ചകിതയാക്കുകയാണവൻ ചെയ്തത്.
"എന്താ ഒരു സംശയം ഇത് ഞാൻ തന്നെയാണ് അർക്കൻ, എന്താണെനിക്കു കുറവ്, എന്താണീ രൂപത്തിനു കുഴപ്പം? ഞാൻ നിനക്ക് വളരെ കൂടുതലാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. പക്ഷേ അതെൻ്റെ തെറ്റല്ല, നീയാണ് എന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തത്, ഇപ്പോൾ മൂകയായിരുന്നിട്ടെന്തു കാര്യം?"
പ്രിഥ വല്ലാതെ ഭയചകിതയായി, അവൾ പതിയെ പിന്നോട്ട് നീങ്ങിത്തുടങ്ങി, അവൻ്റെ ഓരോ മുന്നോട്ടുള്ള കാൽവയ്പ്പിനുമനുസരിച്ച് അവളുടെ പിന്നോക്കം പോക്കിനും വേഗതയേറി ഒടുവിലത് നിലക്കണ്ണാടി ഘടിപ്പിച്ച ചമയ അലമാരയിൽ തട്ടിയവസാനിച്ചു. ആ ചലനത്തിൽ അവളുടെ സ്തനങ്ങൾ താളത്തിൽ ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്ത് കൂടുതൽ പ്രലോഭനം സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇനി പിന്നോട്ട് പോകാൻ ഇടമില്ലെന്നറിഞ്ഞ അവൾ തലയുയർത്തി അവൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പരാജയപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ചിന്തിച്ചു.
"ഇതുമൊരു ദേവനോ? ദേവന്മാർ ഇപ്രകാരം ഓടയിലേ വെള്ളം നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ വൃത്തികെട്ട ഭാഷയിൽ സംസാരിക്കുമോ? പക്ഷേ ഇവനിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ ഞാൻ എന്താണു ചെയ്യുക? അന്തപ്പുരത്തിലെ സ്ത്രീകളെല്ലാം വെളിയിൽ പോയിരിക്കുന്നു, കാവൽക്കാർ കടന്നുവരാത്തവിധം ഞാൻ തന്നെ സംവിധാനമൊരുക്കുകയും ചെയ്തുപോയി. എങ്കിലും ശക്തമായ കാവൽ ഭേദിച്ചിവനെങ്ങനെ ഇതിനുള്ളിൽ കടന്നുവന്നു?"
ഇതിനിടയിൽ ദിനദേവൻ അവളോടടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു, അവൻ്റെ നഗ്നമായ പൊക്കിളിൻ്റെ വശങ്ങളിൽ അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾ അമർന്നു, അത്രയ്ക്ക് ഉയരം അവനുണ്ടായിരുന്നു, വണ്ണക്കൂടുതലും. അവൻ കൈപ്പത്തി അവളുടെ തോളുകളിൽ അമർത്തി പിന്നീട് കഴുത്തിലൂടെ മുകളിലേയ്ക്കും താഴോട്ടും വിരലുകളോടിച്ചു തഴുകിത്തുടങ്ങി. അവളുടെ ചെവികളിലും, നെറുകയിലും, കവിളുകളിലും അവൻ്റെ കൈവിരലുകൾ താലോലിച്ചു. ദിനേശൻ്റെ വരവിനുമുമ്പേതന്നെ സ്വയം വികാരവതിയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്ന, ഒരു ദൈവീകമായ പുരുഷായുഷം തൻ്റെ സ്ത്രീത്വത്തിനുള്ളിൽ ആഗ്രഹിച്ച പ്രിഥ വളരെപ്പെട്ടെന്ന് ഉത്തേജിതയായി. അവളിലെ ഭയം കാമത്തിനു വഴിമാറുന്നത് കണ്ടുരസിച്ച രാഗൻ ചോദിച്ചു
"ഞാൻ കാഴ്ച്ചയ്ക്ക് ഒരു ക്രൂരനാണല്ലേ? നീ പറയൂ ഞാൻ എന്താണെന്ന്? നീ എന്നെ അതായിത്തന്നെ കാണും. നീയാണെന്നെ വരാൻ നിർബന്ധിതനാക്കിയത്, എങ്കിലും നിൻ്റെ ആഗ്രഹസാഫല്യവും എൻ്റെ കർത്തവ്യമാണ്. ഞാൻ നിന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാം പകരം നീ എന്നെയും സന്തോഷിപ്പിച്ചാലും. നിരാകരിച്ചാൽ നീയൊരു ചാരക്കൂമ്പാരമായി മാറാൻ കണ്ണടച്ചുതുറക്കുന്ന സമയം മാത്രം മതിയെന്നറിയുക, കുമാരീ.. മറ്റെല്ലാം മറന്നേയ്ക്കൂ , ഇനി നമുക്ക് രണ്ടുപേർക്ക് ഒരു മടങ്ങിപ്പോക്ക് അസാദ്ധ്യമാണ്."
മൈത്രേയൻ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു ആ മുറിയാകെ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന പ്രകാശം നിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞു. പ്രിഥയ്ക്ക് അവളുടെ ശരീരവും മനസ്സും ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്ന ചൂടനുഭവപ്പെട്ടു, അതവളുടെ ത്വക്കിലായിരുന്നില്ല, കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങളിലായിരുന്നു, അവളുടെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ അഗാധതകളിലായിരുന്നു. അവൾ ആകെ വിറയ്ക്കുവാനാരംഭിച്ചു, കാതുകൾക്കുള്ളിൽ പെരുമ്പറമുഴങ്ങി. അവളുടെ നിഷ്ക്കളങ്കത ഭയത്തെ പരമകോടിയിലെത്തിച്ചു, മാന്ത്രികമായ ബന്ധനത്തിൽ അകപ്പെട്ടതുപോലെ അവൾക്ക് മൊഴിമുട്ടിയിരുന്നു, എങ്കിലുമവളുടെ മനസ്സുമന്ത്രിച്ചു
"അതേ ഇത് സൂര്യദേവൻ തന്നെയാണ്"
കതിരവൻ അവളുടെ മനസ്സറിഞ്ഞ്, അവൻ്റെ പഴയ ശൈത്യമാർന്നരൂപത്തിലേയ്ക്ക് മടങ്ങി, അതോടെ മുറിയിലെ അന്തരീക്ഷവും പഴയതുപോലെയായി. അവൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഉദരത്തിലൂടെ താഴേയ്ക്ക് സഞ്ചരിച്ചുതുടങ്ങി, അവളുടെ തളിർമേനിയിലെ മൃദുലതകളിൽ കൂടെക്കൂടെ നുള്ളിക്കൊണ്ട് അവൻ്റെ വിരലുകൾ ലക്ഷ്യബോധമില്ലാതെ പരതിനടന്നു. മിഹിരൻ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു
"നമുക്കിത് നന്നായവസാനിപ്പിക്കണം, എനിക്കറിയാം ഞാൻ യുഗങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അല്ലെങ്കിൽ ഈ നശ്വരരായ മനുഷ്യരുടെ ലോകത്തെ ലക്ഷക്കണക്കിനു വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നതുപോലെയല്ലെന്ന്, പക്ഷേ ഞാനിനിയും ഒരു വൃദ്ധനായിട്ടില്ല. അമൃതിൻ്റെ മഹത്വത്തിലും അതൊരിക്കൽ ആവുകതന്നെ ചെയ്യുമായിരിക്കാം, അതിൽ ഞാനെന്തു ചെയ്യാനാണ്? എന്തായാലും എൻ്റെ ഈ അവയവം ഈ തുടക്കക്കാരിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിൽ അധികമാവാനാണു സാധ്യത, ഇവൾക്ക് ഇതുമതി, എനിക്ക് ഇവളുടെ ഈ നവയൗവ്വനവും."
പ്രിഥ ഇതിനകം എന്തെങ്കിലും ചിന്തിക്കുവാൻ കൂടി അശക്തയും ഭയചകിതയുമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു, അവൾ ഒരു രതി ആഗ്രഹിച്ചുവെന്നത് ശരിയാണ്, പക്ഷേ അത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നില്ല. വിസ്മയിപ്പിക്കുന്ന സൗന്ദര്യമുള്ള ഒരു രാജകുമാരൻ അവളെ സൗമ്യമായി പരിലാളിക്കുന്നതാണവൾ സ്വപ്നം കണ്ടത്, എന്നാൽ അതിനുപകരം സൂര്യനവളെ മൃഗീയമായകരുത്തോടെയും ആർത്തിയോടെയും തകർത്തെറിയുമെന്നവൾക്കുതോന്നി. ആ തോന്നൽ തെറ്റല്ലെന്നവൾക്ക് ബോദ്ധ്യമായി, അവനവളെ തനിക്ക് പ്രതിമുഖമായി തിരിച്ചുനിർത്തി, അവൻ്റെ ബലിഷ്ടമായ കൈകളിൽ ഒരു തൂവൽ പോലെ അവൾ ചുറ്റി പറന്നുനടന്നു. അവൾക്ക് എതിർക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും അവളുടെ കൈകൾ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടതുപോലെയും ശബ്ദം തൊണ്ടയിൽ തടയപ്പെട്ടതുപോലെയും അനുഭവപ്പെട്ടു.
മിഹിരൻ്റെ ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ട ലൈംഗികാവയവം പ്രിഥയുടെ തുടയിടുക്കിൽ മാംസളവും, ഘനമുള്ളതുമായി അനുഭവപ്പെട്ടുതുടങ്ങി; ഇളംചൂടുള്ള അത് തുടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അതിൻ്റെ പുറത്തെ കൊഴുത്ത ഞരമ്പുകൾപോലും അവൾക്ക് അറിയാനായി. അവളുടെ നിതംബം അവൻ്റെ അടിവയറിനോടൊട്ടിച്ചേർന്നു, അവൻ്റെ കൈപ്പത്തികൾ അവളുടെ നഗ്നമായ പുറത്തും കഴുത്തിലും പരതിനടന്നു. അവൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ നിതംബത്തിൽ ഇടയ്ക്കിടെ അമർത്തി മർദ്ദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, അതിനൊപ്പം അവൻ്റെ ലിംഗം അവളിലേയ്ക്ക് ശക്തമായി വീണ്ടുംവീണ്ടും തിരുകി അമർത്തുവാനാരംഭിച്ചു, പ്രിഥ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു.
അവളുടെ താരുണ്യം പൂത്തുലഞ്ഞ സ്തനങ്ങളിൽ പിന്നിൽ നിന്നും ഇറുകെപ്പിടിച്ച്, മുലക്കച്ചയുടെ മുകളിലൂടെ നഖങ്ങളാൽ കോറിയപ്പോൾ, മുലക്കണ്ണുകളിൽ വിരലുകളാൽ കശക്കുമ്പോൾ, അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ വിടർന്നുതുടങ്ങി. അവളുടെ മിനുസമാർന്ന മുലക്കച്ചയിലേയ്ക്ക് അവൻ്റെ നഖങ്ങൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ അതവളുടെ വിടരുന്ന തണ്ണീർമത്തനുകളിൽ ആഖാതം സൃഷ്ടിച്ചു. മാറിലമർത്തിയ പിടി അയക്കാതെതന്നെ അവൻ പുറകിലേയ്ക്ക് വളഞ്ഞ് മുഖംതാഴ്ത്തി പല്ലുകളാൽ ഇതിനോടകം പിഞ്ചിയ ആ മുലക്കച്ചയുടെ കെട്ടഴിച്ചുവിട്ടു, അത് നിലത്തുവീണതോടെ അവളുടെ സ്തനങ്ങൾ മുഷ്ടിയാൽ, വിരലുകളാൽ, കൈപ്പത്തിയാൽ അതികഠിനമായി ഞെരിച്ചമർത്തിത്തുടങ്ങി. അവൻ്റെ നാവവളുടെ കഴുത്തിലും, തോളിലും, ചെവിത്തടത്തിലും നനവാർന്ന് ഓടിനടന്നു. പ്രിഥയിൽ നിന്നും അപ്പോഴും ഒരു മുരളൽ പോലും ഉണ്ടായില്ല, അവൾ പരാതിപ്പെട്ടില്ല, പിന്നിലേയ്ക്ക് പുളയുകയോ കോച്ചിവലിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല, വാസ്തവത്തിൽ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു രൂപവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അവൻ്റെ പേശീസമ്പന്നമായ തുടകളാൽ അവളുടെ നീണ്ടകാലുകളിൽ അമർത്തിയകത്തി അവൻ്റെ അവയവത്തിനു പ്രവേശനം സാദ്ധ്യമാക്കിക്കൊണ്ട് അമർന്നുനിന്നവനവളുടെ കാതിൽ മന്ത്രിച്ചു
"ഉടയാത്ത മുലകൾ, നനവാർന്ന യോനീദളം, ഇതൊരു തുടക്കമേയായുള്ളൂ"
അവനിതുവരെ അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ ചുംബിച്ചിരുന്നില്ല, അവൻ്റെ നഖങ്ങൾ അവളുടെ കൈകളിലും പോറൽ വീഴ്ത്തി, രാക്ഷസകരങ്ങളിൽ ഞെരിയുന്ന സ്വന്തം സ്ത്നങ്ങളുടെ കാഴ്ച്ച കണ്ണുതുറന്ന അവളുടെ മുന്നിലെ നിലക്കണ്ണടയിലെ പ്രതിരൂപം കാട്ടിക്കൊടുത്തു, അതവളെ കൂടുതൽ ചകിതയാക്കി. സമ്മർദ്ദത്താൽ അതിനോടകം അരയിൽ നിന്നും പാതി മാറ്റപ്പെട്ട അവളുടെ അടിവസ്ത്രം സവിതാവിൻ്റെ ആദ്യസ്ഖലനമായ ദ്രാവകത്താൽ നനഞ്ഞുകുതിർന്നു, അവളിലേയ്ക്ക് കടക്കാൽ ശ്രമിക്കുന്ന ആ അവയവം അതിഭീമമായി അവൾക്കനുഭവപ്പെട്ടു, ഒൻപതംഗുലമായി ആദ്യം കാഴ്ച്ചയിൽ തോന്നിയ അത് ഒന്നര വിസ്തിതിയോളമായും സ്പർശ്ശിക്കപ്പെട്ടു, ദേവന്മാർക്ക് അതൊരു പുതുമയായിരുന്നില്ല, പക്ഷേ ഒരു മനുഷ്യസ്ത്രീക്ക് അതസഹ്യമായിരുന്നു, എന്നാൽ പ്രിഥ ആ തോന്നലിൽ ഭയപ്പെട്ടോ? തെറ്റായ ചോദ്യം!!!
അവൾ സ്വന്തം തീരുമാനത്തിൽ ഇതിനോടകം തന്നെ പശ്ചാത്തപിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. നഭോമണി ലൈംഗികദാരിദ്ര്യം അനുഭവിക്കുന്ന ഒരു കാമഭ്രാന്തനാണെന്നവൾക്കുതോന്നി. ആ ഭ്രാന്തിലവൻ വൃത്തികെട്ടവനും ക്രൂരനും മര്യാദയില്ലാത്തനുമായിരുന്നു. എന്നാലവളുടെ അത്തരം ചിന്തകളെല്ലാം കാറ്റിൽപറത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
"വിലയില്ലാത്ത മനുഷ്യജന്മമേ.. നീ എന്തൊക്കെയാണീ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടുന്നത്. നിൻ്റെ കഴുത്തൊടിച്ചു കളയാൻ എനിക്കീ ഇടതുകൈയ്യൊന്നമർത്തിയാൽ മതി. പക്ഷേ അതല്ല ഞാൻ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്. നീ രതിമൂര്ച്ഛയിൽ നിന്നും അതിമൂർച്ഛയിലേക്ക് തകര്ന്നു വീഴുന്നതുവരെ നിന്നെ ഞാൻ ഭോഗിക്കും."
"വൃത്തികെട്ട ജന്തു"
തൻ്റെ ചിന്തിക്കുവാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും നഷ്ടമായതറിഞ്ഞ നിരാശയിലും അത്രയുമവളുടെ മനസ്സിൽ വന്നു.
ഇതിനോടകം അടിവസ്ത്രം ഊരിയെറിഞ്ഞ് പൂർണ്ണനഗ്നയാക്കപ്പെട്ട അവളുടെ മുടിക്കെട്ടിൽപിടിച്ചു ശക്തമായി അവൻ വലിച്ചു. ഇത്തവണ പ്രിഥ വേദനകൊണ്ട് അലറിക്കരഞ്ഞുപോയി, അത്യുഗ്രബലത്തോടെ ശിരസ്സിൽനിന്നും മുടിയാകെ പറിച്ചെടുക്കുന്നതുപോലെയുള്ള ആ വലിയിൽ അവളുടെ ശരീരം മഴവില്ലുപോലെ വളഞ്ഞുപോയി.
കഷാകു മറ്റേക്കയ്യാൽ അവളുടെ സ്തനത്തിലടിക്കുകയും അമർത്തുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടവളുടെ മനോഗതത്തിനു മറുപടിയായി പിറുപിറുത്തു.
"ഞാൻ വൃത്തികെട്ടവൻ അല്ലേ? നീയെന്താ കരുതിയത്, നീ അതിസുന്ദരിയാണെന്നോ? അല്ല. നിന്നെ ഇന്നാദ്യമായല്ല ഞാൻ കാണുന്നത്. ആ കുളത്തിൽ നീ ഓരോ പ്രഭാതത്തിലും കുളിക്കുന്നതു ഞാൻ കാണാറുണ്ട്. ദാസിമാരുമായി ആ പാത്രവുമായി വരുന്ന നിനക്ക് എന്തൊരു ഡംഭ് ആയിരുന്നു. ഞാൻ നിൻ്റെ അരക്കെട്ടിനു മുകളിലെ നഗ്നത പലവട്ടം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. കൈകൾകൂപ്പി, കണ്ണുകളടച്ചു, മുലകളിൽ മുറുക്കിക്കെട്ടിയ ഒറ്റവസ്ത്രം ദേഹത്തൊട്ടി സുതാര്യമായി അഹന്തയോടെ ഉടയാത്തതെങ്കിലും നശ്വരമായ ചെറിയശരീരം കാട്ടി, എന്നെ നോക്കി പ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. വെറും മനുഷ്യസ്ത്രീ.. വെറും ദുർബ്ബല.. നീ വണങ്ങി നിൽക്കുക.. വഴങ്ങിത്തരിക അതാണു നിനക്ക് നല്ലത്. ഞാൻ വരം തരുമെന്നിരിക്കെ നീ മറ്റൊരുവന്റെ വരത്താലെന്നെ വിവശനാക്കി.. ഞാൻ തരാം നിനക്ക് വരം.. എൻ്റെ ഈ അവയവം ഇല്ലാതാകുംവരെ ഭോഗിക്കും.. തീർച്ച"
ഒന്നു നിര്ത്തിയിട്ടവൻ തുടര്ന്നു
" ഒരു സ്വർഗ്ഗയാത്രയ്ക്ക് തയ്യാറാകൂ.. കുമാരീ"
ത്വഷ്ടാവ് പ്രിഥയെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിച്ചുയർത്തി ചമയമേശയുടെ മുകളിൽ അവനഭിമുഖമായി ഇരുത്തി. അവളുടെ കാലുകൾ വലിച്ചകത്തിക്കൊണ്ട് സ്വയം കുനിഞ്ഞു മുഖം തുടകൾക്കിടയിൽ അമർത്തി അവളുടെ കൃസരികളിൽ ചുണ്ടുകളാൽ നുണഞ്ഞ് വലിച്ചു കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. പ്രിഥയുടെ വേദനകളെല്ലാം മഞ്ഞായുരുകി മാഞ്ഞുതുടങ്ങി. അവനവളുടെ ഭഗശിശ്നികയിൽ നുണഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ തുടകൾ പരമാവധി അകറ്റുകയും അവളുടെ വിരലുകൾ അവൻ്റെ മുടിയിഴകളിൽ കടത്തി അമർത്തി തഴുകാനുമാരംഭിച്ചു.
അവളവനായി സ്വയം കൂടുതൽ കൂടുതൽ തുറന്നു കൊടുത്തുകൊണ്ട് അവൻ്റെ നാവിന്റെ കൂടുതൽ വികൃതികൾക്കായി പ്രേരിപ്പിച്ചു. ഇനിയുമിത് അൽപ്പസമയം കൂടിമാത്രമാണവശേഷിക്കുന്നതെന്നും, ഏതു നിമിഷവും അവനവളിലേയ്ക്ക് കടന്നുകയറുമെന്നമവൾക്കുറപ്പായിരുന്നു.
എന്തുതന്നെ സംഭവിച്ചാലും ശരി, അവൾ എതിർക്കാൻ പോകുന്നില്ല. വർഷങ്ങളായി അവൾ ഈ ദേവനോടാണ് പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നത്, അവനെ നോക്കിയാണേറെ സ്തുതിച്ചത്, ഹർഷോന്മാദങ്ങളും മോഹങ്ങളും മാനസ്സികവ്യഥകളും പങ്കുവച്ചത്. ആ ആരാധനാമൂർത്തിയിൽ ആണവളുടെ പവിത്രത കൂടി അർപ്പിക്കപ്പെടാൻ പോകുന്നത്.. അവളുടെ കന്യകാത്വം നഷ്ടപ്പെടാൻ പോകുന്നത്. അവളതിനു മാനസ്സികമായി തയ്യാറായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഭാഗം 4
=======
അവളിൽ നിന്നും വികാരപരമായ മൂളലുകൾ ഉയർന്നുതുടങ്ങുന്നതുവരെ സൂര്യൻ്റെ കൈപ്പത്തി പ്രിഥയുടെ സ്തനങ്ങളിൽ അമർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, അവൻ്റെ ചുരുണ്ട നീളൻമുടിയുടെ വേരുകളോളം എത്തിയ അവളുടെ വിരലുകൾ ഉപസ്തത്തിൽ അവൻ്റെ സാന്നിദ്ധ്യം കൂടുതൽ കൂടുതൽ ലഭിക്കത്തക്കവിധം അവനെ ബലമായി അവളിലേയ്ക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇനൻ ഇതിനോടകം പല്ലുകൾ കൂടി അവളുടെ യോനീ ദലങ്ങളിൽ ഉപയോഗിച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു, അവളിൽ പടരുന്നനനവിൻ്റെ ചൂടവനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ അവളെ കുറച്ചുകൂടി മൃദുവായി പരിലാളിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഒരു ശലഭം പൂവിൽ നിന്നും തേൻ കുടിക്കുന്നതുപോലെ ചുംബിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, പ്രണയപൂർവ്വം എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്നൊക്കെ കൊതിച്ചു. അതിനു വിപരീതമായി ദിനകരൻ എണീറ്റുനിന്നു, അവൻ്റെ വലുതും ഭയാനകവും ഇരുണ്ടതുമായ അവയവം അവളിലേയ്ക്ക് തുളച്ചുകയറാൻ വെമ്പൽകൊള്ളുന്നത് അവളിൽ ഒരേസമയം ഭീതിയും ആകാംഷയും ഉണ്ടാക്കി. അവൾ ആ അലങ്കാരമേശയുടെ പുറത്ത് ഉരുകൾ വലിച്ചകത്തിയ നിലയിൽ അതിനായി തയ്യാറായി, ദിവാകരൻ അവൻ്റെ ജനനേന്ദ്രിയത്തിൽ ഇടതുകയ്യാൽ തലോടിക്കൊണ്ടുതന്നെ വലതുകൈവിരലുകളാൽ അവളുടെ കന്യകത്വത്തിൻ്റെമുഖത്ത് പരതി. അവൻ ആ അവയവം ദലങ്ങളിൽ കൃത്യമായി തിരുകി മെല്ലെ അമർത്തി, അത് അവളിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ചു.
പ്രിഥയ്ക്ക് അവളിലേയ്ക്ക് ആഴത്തിൽ ആരോ കുഴിതുരക്കുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു, അവളുടെ ആന്തരികമായ ഭിത്തികൾ എല്ലാം തകർന്നടിഞ്ഞതുപോലെ! ഒരുപക്ഷേ തുടയിടുക്കിൽ ഒരു വലിയ സ്ഫോടനം നടന്നതുപോലെ, ഒരു ഭീകരവേദന അവളുടെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കടന്നു കടന്നു വരുന്നു, അതോ ഒരു മാംസക്കഷണമോ? അവനെ പുറത്താക്കാൻ തുടകൾ അടുപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടവൾ അലറിവിളിച്ചു
"അയ്യോ, എനിക്ക് പറ്റില്ല, ഞാൻ മരിച്ചുപോകും, ഇങ്ങനെ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല, ഇതല്ല ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചത്, പോകൂ.. എനിക്ക് വേണ്ട"
അർക്കൻ അവളുടെ നിലവിളി കാര്യമാക്കാതെ അവളുടെ കണങ്കാലുകളുടെ വെളിയിലൂടെയുള്ള കൈകൾ തുടകളുടെ അകത്തുകൂടി എടുത്ത് പൂട്ടാക്കി അവളുടെ കഴുത്തിനു പിന്നിൽ ചുറ്റി അനങ്ങാനാവാത്ത സ്ഥിതിയലാക്കിക്കൊണ്ട് തുടകൾ കൂടുതൽ അകറ്റി മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ആയത്തിൽ സമ്മർദ്ദം കൊടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ കൃശഗാത്രയെങ്കിലും അതിനനുസൃതമല്ലാത്ത വലിയ താഴികക്കുടങ്ങൾ പോലെ, ഉടയാത്തതെങ്കിലും തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന അവളുടെ സ്തനങ്ങളുടെ ചാഞ്ചാട്ടത്തിൽ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ തറഞ്ഞുനിന്നു. ഒരു കന്യകാത്വത്തിൻ്റെ ഛേദനത്തിലെ മാംസം പിളരുന്ന വേദനയും, നിസ്സഹായതയും ആസ്വദിച്ച മാർത്താണ്ഡൻറെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചിരി പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
"എൻ്റെ ദയക്കായി നീ കേഴുക, മനുഷ്യജന്മമേ.. എന്നോട് യാചിക്കൂ, എങ്കിലും ഒരുമാറ്റവും ഉണ്ടാകില്ല"
അവൻ്റെ ഓരോ കടന്നുവരവും പുതിയ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്കായിരുന്നു, ഓരോ തവണയും അത് പുറത്തെയ്ക്ക് വന്നത് രക്തം കലർന്ന നനവോടെയായിരുന്നു, ആ വേദനയിലും പ്രിഥ അവളുടെ ഉറവകളാൽ അവൻ്റെ പുരുഷത്വത്തെ കൂടുതൽ നനച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എങ്കിലും വേദന അസഹ്യമാവുമ്പോൾ അവൾ അവൻ്റെ കൈകളുടെ പിടിയിൽ നിന്നും കുതറാനും, തുടകൾ അടുപ്പിക്കാനും ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് അവളിൽനിന്നും പിന്മാറാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
"എടീ.. ഊമയായ അപഥസഞ്ചാരിണീ.. എന്നെപ്പോലെ ഒരു കഷണം ശിലയെ എങ്ങനെയാണ് ആസ്വദിക്കേണ്ടതെന്നുപോലും അറിയാത്ത നീയാണോ ദേവഭോഗം കൊതിച്ചത്? നിശബ്ദമായി അടങ്ങിയിരിക്കൂ, ഞാൻ നിന്നെ പഠിപ്പിക്കാം നിനക്കറിയാത്തതൊക്കെ"
അവൻ കൂടുതൽ കരുത്തോടെ അവളിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ച് ആഴങ്ങളിൽ നിന്നും ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക് കടന്ന് ഒടുവിൽ അവളുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൻ്റെ ഭിത്തികളിൽ മർദ്ദം അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു.
"ഞാനൊരു കന്യകയാണ്, ദാസിമാർ പറയാറുണ്ട് വിരലുകൾ ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ പോലും രക്തം വരാൻ പാടില്ലെന്ന്. കന്യകാചർമ്മം പൊട്ടി നിണം ഒഴുകരുത്, അതെൻ്റെ വിശുദ്ധി നഷ്ടമാക്കും"
ആദിത്യനത്തരം അസംബന്ധങ്ങൾ കേൾക്കുവാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല
"നിരർത്ഥകം എന്നല്ലാതെ എന്തുപറയാൻ, നീ നീന്താറുണ്ട്, നീയാ പൂങ്കാവനം മുഴുവൻ ഓടിക്കളിക്കാറുണ്ട്, അവിടെയുള്ള വൃക്ഷങ്ങളിൽ കയറി ഫലങ്ങൾ പൊട്ടിച്ചെടുക്കാറുണ്ട്, പിന്നെ നീ സ്വയവും സഖികളാലും അംഗുലീപ്രയോഗം ചെയ്യാറുമുണ്ട്, എന്നിട്ടും ഛേദിക്കപ്പെടാത്ത കന്യാസ്തരത്തെപ്പറ്റി നീ സ്വപ്നം കാണുന്നോ? അങ്ങനെയൊന്നില്ല, ഒരു വലിയ വിള്ളൽ വീണ കന്യാസ്തരമാണു നിനക്കുണ്ടായിരുന്നത്, അതിനുമപ്പുറം വലിപ്പത്തിലെ ഗമനാഗമനമാണ് നിനക്ക് വേദനയുണ്ടാക്കിയത്, രക്തം പൊടിഞ്ഞത്.. വെറും പൊടിയൽ അതിനപ്പുറം നീ കരുതുന്ന പ്രവാഹമൊന്നുമില്ല. അത്രയ്ക്ക് അറിവുകെട്ടവളല്ല നീ. എനിക്ക് ഇക്കാര്യത്തിൽ വളരെ പരിചയസമ്പത്തുണ്ട്, അതിനാൽ ഇതൊക്കെ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാനാവും. എനിക്ക് രക്തം കാണുന്നതത്ര ഇഷ്ടവുമല്ല. നീ ഇതാസ്വദിക്കൂ.. ത്സീൽക്കാരങ്ങൾ മതി നിൻറെ നാവിൽ അല്ലെങ്കിൽ വായിച്ചു കിടക്കൂ"
അവൻ്റെ അധിനിവേശം കുടുതൽ കരുത്തോടെയായി, പുരോപശ്ചാത് ചലനങ്ങൾ ദൈർഘ്യമുള്ളതായി, ആയുധം കൂടുതൽ കാഠിന്യമുള്ളതായി, മുരളൽ കൂടുതൽ കാമാസക്തമായി, ആക്രാന്ദനം കൂടുതൽ കർണ്ണകഠോരമായി. സൂര്യൻ അവളുടെ ആന്ദോളനം ചെയ്യുന്ന സ്തനയുഗങ്ങളിൽ കൈപ്പത്തി അമർത്തി ശക്തമായി ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് രതിശിഖരത്തിലേയ്ക്ക് എത്തിച്ചേർന്നു.
പ്രിഥയിൽ തുടക്കത്തിലെ നനവ് ചെറുചോലകളായി സംഗമിച്ച് നദിയുടെ രൂപമാർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവളനുഭവിക്കുന്ന ഉന്മാദാവസ്ഥ, അതിൻറെ സുഖവും ചൂടും കുളിരും അനവധി വർഷങ്ങളെടുത്താലും വർണ്ണിച്ചുതീർക്കുക ദുഷ്ക്കരമായിരുന്നു. അസാധാരണമായിരുന്നു, വേദനയും സുഖവും ഇഴപിരിഞ്ഞ് ഒന്നാകുന്ന നിർവൃതി. അപ്പോഴും ആ വേദനയുടെ ശകലങ്ങൾ പോയ്മറഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നവൾ ആഗ്രഹിച്ചു. അടിവയറ്റിനകത്ത് താഴെയായി അനുഭവിച്ച ആ ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുന്ന നീറ്റലും വേദനയും വിടപറയാനവൾക്ക് മൂന്നു തവണകൂടി സംഭോഗത്തിൽ ഏർപ്പെടേണ്ടിവന്നു.
അവൻ്റെ ബഹിർഗമനത്തോട് അടുക്കുംതോറും ഭാസ്ക്കരൻറെ ഊഷ്മാവ് ക്രമാതീതമായി വർദ്ധിച്ചുവന്നു. അവൻ്റെ മർദ്ദനം അതിവേഗത്തിലായി, ആ മുറിയിലാകെ അവൻറെ പ്രഭപരന്നു, വേഗമത് പ്രകാശത്തിൻറെ പ്രളയമായി. അവൻ ഒരുവിറയലോടെ നിശബ്ദമായി അവളിലേയ്ക്ക് ലാവയായി നിറഞ്ഞു. ഒരുസാധാരണ മനുഷ്യസ്ത്രീക്ക് താങ്ങാനാവാത്ത ദേവരേതസ്സിൻറെ പ്രവാഹത്തിൽ അവളുടെ ആന്തരിക അവയവഗഹ്വരം നിറഞ്ഞു. അത് നിറഞ്ഞു പുറത്തേയ്ക്ക് സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തി ആ കടന്നുകയറ്റക്കാരനെ പുറത്താക്കി, ഒപ്പം ക്ഷീരധാര അരുവിയായൈഴുകിയിറങ്ങി. പാവം കുമാരി നിസ്സാഹായവസ്ഥയിലായിരുന്നു, പ്രഭാകരൻ്റെ വർദ്ധിച്ചു വന്ന താപത്താലും അവൻ്റെ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന സാമീപ്യത്താലും അവൾ ഇതിനോടകം ബോധരഹിതയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഭാനു തികച്ചും അസ്വസ്ഥനായി, സ്വയം ചോദിച്ചു
"വെറും ഒരു നാഴിക. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ വിത്തെറിഞ്ഞ് അവശനായോ? എന്താണിത്? എനിക്ക് ദിവസങ്ങളോളം ശുക്ലം പോകാതെ, വീര്യം ചോരാതെ രതിയിൽ നീരാടാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ദേവസ്ത്രീകൾ, നർത്തകികൾ, അപ്സരസ്സുകളൊക്കെ എൻ്റെ ഓജസ്സിനും അവസാനമില്ലാത്ത വീര്യത്തിനും മുമ്പിൽ അടിയറവ് പറഞ്ഞിരുന്നു. എനിക്കെന്താണ് സംഭവിച്ചത്? എങ്ങനെ ഞാനിത്ര ബലഹീനനായി? എങ്ങനെ ഞാൻ ശീഘ്രാന്ത്യനും, പ്രായാധിക്യം ഉള്ളവനും, ദൈന്യതയിലുമായി? "
ആ ചിന്തകളവനെ വല്ലാതെ ക്രുദ്ധനാക്കി. ഇനിയും മണിക്കൂറുകൾ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്.
അവൻറെ രതികുശലത തെളിയിക്കപ്പെടേണ്ട മണിക്കൂറുകൾ. പക്ഷേ അവനത് നഷ്ടമായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ആ ചിന്ത പോലും അസഹനീയമായിരുന്നു. അവനിലെ ആത്മാഭിമാനം ഉണർന്നു.
" എന്തിനാണ് അധീരത? നേരിടേണ്ടത് വെറും മനുഷ്യ ജന്മത്തെയാണ്. അതിനീ ആയുധത്തിൻറെ കാഠിന്യം ഒന്നുമാത്രം മതിയാകും. നിരാശയകന്ന് ഉയർന്ന തലയെടുപ്പോടെ അവൻ അവളുടെ നഗ്നത ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് നിവർന്നുനിന്നു മറ്റോരങ്കപ്പുറപ്പാടുമായി.
ഭാഗം 5
=======
പ്രിഥ മെല്ലെ ബോധം വീണ്ടെടുത്തെങ്കിലും അവൾ പരിപൂർണ്ണ നഗ്നയാണെന്നും സൂര്യനവളുടെ നാഭീവളയം ചുണ്ടുകളാൽ മൊത്തിക്കുടിക്കുന്നതും അറിയാൻ കൂടുതൽ സമയമെടുത്ത് പുർണ്ണബോധത്തിലേയ്ക്ക് എത്തിച്ചേരേണ്ടിവന്നു. അതുവരെ അവളുടെ ശരീരം അവൾക്കന്യമായി തോന്നി. കൈകളും കാലുകളും അരക്കെട്ടും മുഖവുമെല്ലാ വെവ്വേറെ പിരിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ദ്വീപുകൾ പോലെയാണവൾക്ക് തോന്നിയത്, അവകൂടിച്ചേർന്നൊരു വൻകരയായത് യുഗങ്ങളിലൂടെയാണെന്നു തോന്നി.
അവളുടെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് വന്നു പോകുന്ന വിരലുകളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞുതുടങ്ങിയപ്പോൾ അസഹനീയമായ നീറ്റലാൽ പുളയുവാനേ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. അതറിഞ്ഞ് അവളെ സ്വാഭാവിക ശുചീകരണപ്രക്രിയകൾക്ക് അനുവദിച്ചുകൊണ്ട് ഭാസ്ക്കരൻ അവളെ എടുത്തുയർത്തി ശുചിമുറിയിലെത്തിച്ചു.
ഒരു പുരുഷൻ്റെ മുന്നിൽ ശൗചാലയത്തിൽ അമ്പരന്നുനിന്ന അവളെ തനിച്ചാക്കി അവൻ പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി. പുറത്തെയ്ക്ക് വന്ന അവളെ വീണ്ടും എടുത്തിയർത്തി ശയ്യയിലേയ്ക്ക് എറിഞ്ഞ അവൻ അവളുടെ പൊക്കിൾച്ചുഴിയിലേയ്ക്ക് മുഖമമർത്തി, അത് തീരെ ആഴമില്ലാത്തതായിരുന്നു, വയറിനു നല്ല പേശീബലം അവനനുഭവപ്പെട്ടു, അവളുടെ വയറിൻ്റെവശങ്ങളിലെ പേശികളിൽ അവൻ്റെ പല്ലുകളമർന്നു. അതവളുടെ പ്രണയകോണുകളിലേയ്ക്ക് സംഗമരേഖകളിലേയ്ക്ക് കടന്നപ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അവ്യക്തമായ മന്ത്രിച്ചുതുടങ്ങി..
"എന്താണിതുവരെ സംഭവിച്ചത്? എങ്ങനെയാണെനിക്ക് ബോധക്ഷയമുണ്ടായത്? വിചിത്രമായ എന്തൊക്കെയോ തോന്നലുകൾ.."
അംശുധരൻ ആ ശയ്യയിൽ നിന്നെണീറ്റ് ബലിഷ്ടമായ കരങ്ങളാൽ അവളെയൊരു പൂവുയർത്തുന്ന ലാഘവത്തോടെ വലിച്ചുയർത്തി ഒരു ശരീരത്തോടടുപ്പിച്ചു നിർത്തി. അവളുടെ മനസ്സ് അവനറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും ആ കൗമാരത്തിൻ്റെ ആശയക്കുഴപ്പങ്ങൾക്ക് മറുപടി നൽകാൻ ശ്രമിച്ചതേയില്ല. അവൻ ആ മൃദുവായ ശയ്യയിൽ കാലുകൾ അകത്തി വലിച്ചുവച്ച്, നട്ടെല്ല് ലംബമാക്കിയിരുന്നു, അവൻ്റെ ആയുധം അടുത്ത യുദ്ധത്തിനായി തയ്യാറെടുത്തുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. പ്രിഥയെ ഒരു കുഞ്ഞുപാവയെ ഉയർത്തുന്നതുപോലെ എടുത്തുയർത്തി അവൻ്റെ മടിത്തട്ടിലേയ്ക്ക് ഇരുത്തി, ബലമായി ഒന്നമർത്തി, വീണ്ടും ആ കടന്നുകയറ്റം അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടെങ്കിലും ഒരുപരിധിക്കപ്പുറം അത് സംഭവിക്കാതിരുന്നതും ഇനൻ്റെ മുഖം വേദനപോലെ എന്തോ ഒരു ഭാവത്തിൽ ചുളുങ്ങുന്നതും കണ്ടു.
ഒന്നിളകി ഇരിക്കുന്നതിനൊപ്പം അവൻ്റെ ഇരുകരങ്ങളും അവളുടെ ശരീരത്തിനു പിന്നിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയി മുടിയിൽ പിടിച്ച് മുമ്പ് വലിച്ചതിനു സമാനമായി ബലത്തോടെ താഴോട്ട് വലിച്ചു, അതവളുടെ കായികക്ഷമമായ നീണ്ടുമെലിഞ്ഞ ശരീരത്തെ ധനുസ്സുകുലയ്ക്കും പോലെ പിന്നിലേയ്ക്ക് വളച്ചു, ഒപ്പം അതിശക്തമായ ആ കടന്നുവരവ് അതിൻ്റെ പരമാവധിയിൽ എത്തിയതും അവളറിഞ്ഞു.
സൂര്യൻ വലിച്ചുപിടിച്ച മുടിയിഴകൾ വിരലുകളിൽ ചുറ്റി അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ കൈകളമർത്തി അവളെ മുകളിലേയ്ക്കും താഴേയ്ക്കും ചലിപ്പിച്ചു. അവൾ കാലുകൾ അവൻ്റെ അരക്കെട്ടിനിരുപുറവും പരമാവധി അകറ്റി ആശ്വാസജനകമായ രീതിയിൽ ഇരുന്നവൻ്റെ തുടകളിൽ അള്ളിപ്പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സൂര്യൻ മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ആദ്യമായി ചുംബനമർപ്പിച്ചു, പിന്നീട് അവളുടെ കീഴ്ച്ചുണ്ടും മേൽച്ചുണ്ടും മാറിമാറി നുണയുകയും അവളുടെ വദനത്തെ പൂർണ്ണമായി നുണഞ്ഞ്, നാവ് അവളുടെ നാവിൽ എത്തിച്ച് ചുംബനം നൽകി.
പദ്മനിലയിൽ ആസീനമായി ചലനം തുടർന്നുകൊണ്ട് കുന്തിയുടെ സ്തനങ്ങളിലേയ്ക്ക് അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ നനവ് പകർന്നു, ശക്തമായ ചാഞ്ചാട്ടത്തിൽ അവളുടെ ജഘനത്തിലും നനവ് ഉറവയെടുത്തുതുടങ്ങി. സൂര്യൻ കഴിഞ്ഞതവണത്തേക്കാൾ വേഗത്തിൽ ആളിക്കത്തി, അവളിലേയ്ക്ക് ഉരുകിയൊഴുകി, ആ താപവികർഷണം ഒരു തനിയാവർത്തനമായി. ബോധം വീണ്ടുകിട്ടുമ്പോൾ, ശരീരം കമഴ്ന്ന്, മഖമടിച്ച്, വെറും തറയിൽ വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട നിലയിലായിരുന്നു സ്വയമവൾ കണ്ടെത്തിയത്. എന്നാൽ അതങ്ങനെയല്ലെന്നും അവളുടെ മടങ്ങിയ കാലുകളുടെ മുട്ടുകൾ തറയിൽ കുത്തി ജഘനമുയർത്തി, അരക്കെട്ടിൽ ബലമായിപ്പിടിച്ച് അവനിലേയ്ക്ക് ശക്തമായി അമർത്തിയും അകറ്റിയും പിന്നിൽനിന്നും മൃഗീയമായി തിര്യഗ്യാനഭോഗം ചെയ്യുകയാണെന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവൾക്ക് സ്വയം ശരീരം നിയന്ത്രിക്കാനാവുമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷം അവൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ പുറത്താകെ ഇഴഞ്ഞുനടക്കുകയും, നട്ടെല്ലിനു പിന്നിലൂടെ അമർത്തി തഴുകുകയും ചെയ്തു. അവളുടെ ഇളകിയാടുന്ന സ്തനങ്ങളെ അവൻ ദൈർഘ്യമേറിയ കരങ്ങളാൽ നിഷ്പ്രയാസം മർദ്ദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവളിലെ ഉറവകളും, ഉരുൾപൊട്ടലുകളുടേയും എണ്ണമെടുക്കുക എന്ന ക്ലേശകരമായ ഉദ്യമത്തിൽ നിന്നവൾ പിന്മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അപ്രതീക്ഷിതമായി സൂര്യൻ അവളെയൊരു പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെയെന്നപോലെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചുയർത്തി മുഖം ശയ്യയിലേയ്ക്ക് അമർത്തി,അപ്പോഴും അവളുടെ മുട്ടുകൾ നിലത്ത് കുത്തിയ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു, അവൻ പിന്നിൽ നിന്നുള്ള കടന്നുകയറ്റം തുടരാനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു, അവൻ്റെ ഉയരക്കൂടുതൽ കാരണം അവളുടെ യോനീമുഖത്തിനും മുകളിലേയ്ക്ക് അവൻ്റെ ആയുധം അമരുമ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത പ്രയാസവും, ഭയവും തോന്നി, എന്നാൽ അവനങ്ങനെ മറ്റൊരു ദ്വാരം തേടാൻ യാതൊരുദ്ദേശവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
കൈകൾ അരക്കെട്ടിനടിയിൽ കടത്തി അവളെ അൽപ്പം കൂടി ഉയർത്തിയപ്പോൾ കാലുകൾ നിവർന്ന് മുന്നോട്ട് കുനിഞ്ഞ് കൈകൾ ശയ്യയിൽ മുട്ടുമുതൽ കണങ്കൈവരെ പൂർണ്ണമായി അമർന്ന് മുഖം ശ്വാസം ലഭിക്കത്തക്കവിധം ചരിച്ച് രതികലയിലെ ആനതം നിലയിൽ അവനു ഭോഗിക്കാൻ തക്കരീതിയിൽ കിടത്തി. അതിശക്തമായ സമ്മർദ്ദത്തിൽ ഉളവായ ചലനഗതിയിൽ അവൾ പകുതിയിലധികം കിടക്കയിലേക്ക് താണുപോകുന്നതുവരെ അവൾക്ക് തോന്നി. മഹർഷി ദുർവ്വാസാവിൻറെ ചൂടുപായസം ഇതുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ കൂജയിലെ തണുത്ത ജലമായിരുന്നുവെന്നവളോർത്തു.
സൂര്യനവളെ എത്ര നിസ്സാരമായാണ് ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് തിരിച്ചുകിടത്തിയത്? അവളിപ്പോൾ പിന്നിലേയ്ക്ക് സാധാരണനിലയിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു എന്നാൽ അവളുടെ അരക്കെട്ടിനടിയിൽ തലയിണകൾ തിരുകിക്കയറ്റി അവനാവശ്യമുള്ള ഉയരത്തിലേയ്ക്ക് അവളുടെ രതിപുഷ്പം കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു.അവളുടെ കുലുക്കങ്ങളും കിലുക്കങ്ങളും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടവൻ വീരായിതത്തിലൂടെ രതിയുടെ അടുത്തഘട്ടം ആരംഭിച്ചു. പ്രിഥ വീണ്ടും ആ അതിഥിയെ സ്വീകരിക്കാൻ തീരെ തയ്യാറായിരുന്നില്ല, അതിനാൽ അവളുടെ ശബ്ദമുയർന്നു
" നിങ്ങൾ വിടന്മാർക്ക് കാമാസക്തിയല്ലാതെ പ്രണയം ഉണ്ടാവില്ല അല്ലേ?"
അവളുടെ എതിർപ്പുകളെ അവഗണിച്ച് അവനവളിൽ കടന്നുകയറി ആഘോഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, അവളുടെ ആ ചോദ്യം അവനിൽ കുറച്ചു മാറ്റങ്ങളുണ്ടാക്കിയിരുന്നു. അവനവളെ തീർച്ചയായും ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു പക്ഷേ വളരെ പരുക്കനായി, അവനവളെ താലോലിച്ചു പക്ഷേ ഒരു വന്യമൃഗത്തെപ്പോലെ, അവനവളുടെ തളിർമേനിയിലാകെ കൈവിരലുകളാലും കൈപ്പത്തിയാലും തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു എന്നാൽ അതാ ശരീരത്തെ കശക്കിയെറിയുകയായിരുന്നു, എങ്കിലും അതവളെ കുറച്ചൊക്കെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു, ഓരോ തവണയും അവൻ താപം കൊണ്ടു ജ്വലിച്ച് അവളിൽ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു, അവളിൽ അനുസ്യൂതം ഉറവകളൊഴുകി, അവളത് ആസ്വദിച്ചു, അവളുടെ ചിന്തകളെ മണിക്കൂറുകളോളം ചോദ്യം ചെയ്യുകയായിരുന്നെന്ന് തോന്നി.
നിലമുറ്റത്തുനിന്നും അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് മടങ്ങി വന്ന സൂര്യൻ, അവളെ ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർത്തി. ഈ സമയം കൊണ്ട് അവൾ ഒരു കുമാരിയിൽ നിന്നും സ്ത്രീത്വത്തിലേയ്ക്ക് പൂത്തുലഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അവൻ സമീപത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൾ ശയ്യയിൽ നിന്നും എണീറ്റ് അവനോട് ചേർന്നുനിന്നു. അവൻ്റെ തുടിക്കുന്ന ആയുധം അവളുടെ പൊക്കിൾച്ചുഴിയിൽ സ്പർശ്ശിച്ചമാത്രയിൽ അവളുടെ നട്ടെല്ലിലൂടെ ഒരു വിറയൻ കൊള്ളിയാൻപോലെ കടന്നുപോയി.
അവളുടെ തോളുകളിൽ ഭാനുവിൻ്റെ കൈകൾകൊണ്ടു തലോടി വലിച്ചടുപ്പിക്കുമ്പോൾ കുത്തിക്കൊള്ളുന്ന ആ ശസ്ത്രം കൂടുതൽ കാഠിന്യമുള്ളതും ഘോരവുമായി അവൾക്കനുഭവപ്പെട്ടു. അവൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ വയറ്റിലും മൃദുസ്തനങ്ങളിലും ലീലകളാടുന്നതിനിടെ അവൻ തിരക്കി
"നീ അടുത്ത തവണത്തേയ്ക്ക് തയ്യാറായിക്കഴിഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നല്ലോ കുട്ടീ?"
പ്രിഥ കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചും, നെറ്റിചുളിച്ചും, പുരികം കോട്ടിയും, മദാലസഭാവത്തിൽ മറുപടി നൽകി
"തീർച്ചയായും, നീ എന്നെയിനിയും അലിയിക്കൂ, നിൻ്റെ പക്കൽ ഇനിയെന്തൊകെയാണുള്ളത്? ഹേ പഴകിയ മനുഷ്യാ.. കാണട്ടെ ഞാൻ"
ആ വാക്കുകൾ മർത്താണ്ഡൻ്റെ അഭിമാനത്തേയും അഹങ്കാരത്തേയും ഒരുപോലെ ഉണർത്തി, അതവൻ്റെ ഇന്ദ്രിയത്തെയുമുണർത്തി. അവളുടെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് അമർന്നും, സ്വയം പിന്നിലേയ്ക്ക് വളഞ്ഞും, അവളുടെ ചുണ്ടുകളും നാവും അവൻ്റെ കേളീവിലാസങ്ങൾക്ക് അരങ്ങായി.
സാമാന്യത്തിലധികം വലിപ്പമുള്ളതും എന്നാൽ ദേവസ്ത്രീകളുടെ അടുത്തെത്താത്തതുമായ അവളുടെ സ്തനങ്ങളെ സംതൃപ്തിയില്ലാത്തതുപോലെ അവൻ തഴുകിയും മർദ്ദിച്ചും രസിച്ചു.
ദേവസ്ത്രീകളുടെ ആകാരവടിവുള്ള ശരീരങ്ങളും, പ്രൗഢമായ മാറിടങ്ങളും, വിശാലമായതെങ്കിലും ഇടതിങ്ങിയ അരക്കെട്ടുകളും ആസ്വദിക്കാനാണിഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നത്, അത് പക്വതവന്ന സ്ത്രീകളിലായതിനാൽ അവൻ്റെ കാമം അവിടെയായിരുന്നു ഇതുവരെ. ഒരു കന്നിക്കാരിയുടെ വിഡ്ഢിത്തങ്ങളും ചപലതകളും ഒരു പരിധിവരെ അവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയിരുന്നു. അവളുടെ പരിഹാസവും കൂടിയായപ്പോൾ അവൻ്റെ നാവുകളും പല്ലുകളും അവളുടെ വദനത്തിലും ചുണ്ടുകളിലും ഇതുവരെയില്ലാത്ത രീതിയിൽ ദന്തക്ഷതങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചുതുടങ്ങി, അവൾക്കത് ഒരേസമയം രസകരമായും വേദനാജനകമായും അനുഭവപ്പെട്ടു. അതിൻ്റെ പ്രതിക്രിയയോ തുരടാനുള്ള ആവശ്യമോ എന്നറിയാത്ത ഒരു അള്ളിപ്പിടുത്തം അവൾ അവൻ്റെ അടിവയറ്റിൽ അർപ്പിച്ചത് 10 നഖക്ഷതങ്ങൾ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരോ സ്ത്രീയും രതിയുടെ ആഴങ്ങളിൽ അപ്സരസ്സുകളായി മാറാമെന്ന് സൂര്യനും പഠിച്ചു.
പ്രതിക്രിയയെന്നോണം അവൻ അവളുടെ കൈകളിൽ ബലമായിപ്പിടിച്ച്, ചുണ്ടുകൾ ചുണ്ടുകളോട് കോർത്ത അവസ്ഥയിൽത്തന്നെ ആകാശത്തിലേയ്ക്കുയർത്തി.
ചുണ്ടുകൾ കഷ്ടപ്പെട്ട് സ്വതന്ത്രയാക്കിയവൾ പ്രലപനം ചെയ്തു
"എന്താണിത് ഭ്രാന്താ, എനിക്ക് വേദനിക്കുന്നു, എൻ്റെ കൈകൾ തോളിൽ വച്ച് ഇളകിവരുന്നതുപോലെ, നിലത്താക്കൂ.."
പെൺകുട്ടികളെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത് വിനോദമായിക്കണ്ട അവനിലെ ക്രൂരൻ, അവളുടെ വേദന തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ വർദ്ധിച്ച ആക്രാന്തത്തോടെ ദീർഘമായ ചുംബനങ്ങൾ തുടർന്നു. അവനു ശയ്യയിൽ പാലിക്കേണ്ട മര്യാദകളിൽ താൽപ്പര്യമില്ലായിരുന്നു, അവനൊരു വിലക്ഷണനായ കാമുകനായിരുന്നു, അതേസമയം കരുത്തനും, വർണ്ണിക്കാനാവാത്തത്ര ലക്ഷണമൊത്തസുന്ദരനും അതിനാൽത്തന്നെ നിരസിക്കുവാനാവാത്തവനുമായിരുന്നു. അവനെ ക്ഷണിക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ 10 നാഴികയിൽ തൻ്റെ മാനത്തോടൊപ്പം ആത്മാഭിമാനം പരിപൂർണ്ണമായവൻ ചവിട്ടിമെതിക്കുമെന്ന് പ്രിഥ സ്വപ്നേപി ആലോചിച്ചിരുന്നില്ല, അതാണിപ്പോൾ എല്ലാം താറുമാറായ അമസ്ഥയിലെത്തിച്ചതും.
രാജിമാരിയുടെ മുറി മാംസദാഹത്തിൻ്റെ ഉത്സവപ്പറമ്പായിമാറി, അതോ ശവപ്പറമ്പോ? പകലോൻ ആ അലങ്കാരമേശ മിക്കവാറും തകർന്ന നിലയിലാക്കി, ശയ്യയാകെ ചുരുണ്ടുമടങ്ങി, അവളുടെ ഉത്തരീയവും, മുലക്കച്ചയും പിഞ്ചിപ്പോയി, കമനീയമായി അലങ്കരിച്ചിരുന്ന രാജകീയ ശയ്യഗൃഹം ഏതാണ്ട് ഭസ്മീകരിച്ച ധൂളികൾ നിറഞ്ഞ ശ്മശാനപ്പറമ്പായതുപോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. നിലമുറ്റത്തെ അലങ്കാര ദണ്ഡുകൾ ഉരുകിയ അവസ്ഥയിലും, തറയിൽ മിന്നിത്തിളങ്ങിയിരുന്ന ശിലാപാളികൾ അവൻ്റെ കൈപ്പത്തിയുടെ കുഴിവുകൾ നിറഞ്ഞതുമായി, വിലക്ഷണമായി കാണപ്പെട്ടു.
അവനവിടെയൊന്നും നിർത്തുവാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല, തോൽവി സമ്മതിച്ചുകൊടുക്കാൻ അവളും, അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ കീഴടങ്ങലിൻ്റെ പരിതാപം അവൻ്റെ വെന്നിക്കൊടിയായി കാണുവാൻ ഏതറ്റംവരെ പോകാനും അവനുമടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച അവസ്ഥയിൽത്തന്നെ പിന്നോട്ട് നടന്ന് ഭിത്തിയിൽ പുറംചാരിയവൻ നിന്നു. അവൾക്ക് ആശ്വാസം നൽകികൊണ്ട് കൈകളിലെ നോവിക്കുന്ന പിടിവിട്ട്, തഴേയ്ക്ക് പതിക്കുന്ന അവളുടെ തുടകളിൽ പിടിച്ചുനിർത്തി, കൈപ്പത്തി മുകളിലേയ്ക്ക് നിരക്കി അവളുടെ നിതംബങ്ങളിലും തുടയിടുക്കുലുമായി അവളെ താങ്ങിനിർത്തി. ഒപ്പം അവളുടെ കൈകൾ പിന്നിലേയ്ക്ക് ബന്ധിച്ചതുപോലെ പിടിച്ചൊതുക്കി. അവൻ്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈകൾ കോർത്ത് ബലമായിപ്പിടിക്കുകയും അവനെ ചുംബിക്കുകയുമല്ലാതെ അവൾക്കൊന്നും ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അവൻ്റെ കൈകൾ അവളെ ഒരു കളിപ്പന്തുപോലെ തട്ടിക്കളിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കാലുകൾ ഭിത്തിയിലേയ്ക്ക അമരുകയും തുടകളാൽ അവൻ്റെ അരക്കെട്ടിനെ ഇറുക്കിപ്പുണർന്നും അവൾ പിടിച്ചുനിന്നു. ആ ആകാശത്തിൽ തൂക്കിയിട്ട നിലയിൽ, മുകളിലേയ്ക്ക് ഒരു ചെറിയ അമർത്തലിൽത്തന്നെ അവളിലേയ്ക്ക് എളുപ്പത്തിൽ കടന്നുകയറാൻ അവനു സാധിച്ചു, ഇത്തവണ വേദനാരഹിതമെങ്കിലും അതവളെ വീണ്ടും വിറകൊള്ളിച്ചു.
അവളുടെ ഭാരം അവനൊരു പൂവോളം നിസ്സാരമായതിനാൽ അവളെ ഭിത്തിയിൽ നിന്നും പിൻബലമാർന്ന് മുകളിലേയ്ക്ക് അധിനിവേശം നടത്തുമ്പോഴും നീളമുള്ള ആ വിരലുകൾ അവളുടെ നിതംബത്തിൻ്റെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കുസൃതിപോലെ ആയി കടന്നുവന്നു. അവൾ മുരളുകയും മൂളുകയും ചെയ്യുമ്പോഴും അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ നുകരുന്നത് നിർത്തിയില്ല, അങ്ങനെ ചെയ്തത് അവൻ്റെ കാതിൽ മന്ത്രിക്കുവാൻ മാത്രമായിരുന്നു
"ഇപ്പോൾ എല്ലാം ശരിയായി, വേദനയില്ല, സുഖമാത്രം, പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത സുഖം, നീയൊരു അത്ഭുതം തന്നെ, ഇനിയും തുടരൂ.."
സൂര്യൻ അതൊന്നും കേട്ടമട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല, മറുപടിയുമില്ല, അടഞ്ഞകണ്ണുകളോടെ തുളച്ചുകയറൽ തുടർന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു, ഇടയ്ക്ക് ശിരസ്സ് പിന്നിലേയ്ക്ക് വളച്ച് ചിത്രപ്പണികളുള്ള മച്ചിൽ പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണുനട്ട് അമറുകമാത്രം ചെയ്തു. പ്രിഥയിൽ ഇപ്പോൾ ആ കാളക്കൂറ്റൻ്റെ മുക്രയിടൽ ഭയമുണർത്തിയില്ല, അവൾ കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
"എന്താണു നീ? ഒരു കാട്ടുപന്നിപോലെ എന്തോ ഒന്ന്! എന്നെ ഇങ്ങനെ നിരന്തരം അബോധാവസ്ഥയിലാക്കുന്നത് നിർത്തിക്കൂടേ നിനക്ക്? കാമഭ്രാന്തനായ വയോധനാ.."
ആ സംബോധന വീണ്ടും അവനെ ഭ്രാന്തനാക്കി, അവനു ദേഷ്യവും ചിരിയും ഒരുപോലെ വന്നു, അവൻ്റെ അഞ്ചാമത്തെയോ ആറാമത്തെയോ അഗ്നിപർവ്വത സ്ഫോടനത്തിനരികിലാണവൻ. അപ്സരസ്സുകളെ നൃത്തമണ്ഡപങ്ങളുടെ തറയിൽ ശതനാഴികകൾ ഭോഗിച്ച ആ യുവത്വത്തിൽനിന്നും അവനേറെ മുന്നോട്ട് വന്നിരിക്കുന്നു, അവൾക്ക് അവൻ്റെ താപം വർദ്ധിച്ചുതുടങ്ങിയതറിയാൻ കഴിഞ്ഞു, അതെന്തിനാണെന്ന് അവൾക്കിപ്പോൾ വ്യക്തമായറിയാമായിരുന്നു. അവൾ അവനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു
"വേഗത്തിൽ.. കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ.. തുടരൂ.. പക്ഷേ ഇത്തവണ എന്നെ ബോധരഹിതയാക്കരുത്, എനിക്കത് അറിയണം, അനുഭവിക്കണം തികഞ്ഞ ബോധത്തോടെ.. ഓ .. ദേവാ... നീ.."
സൂര്യൻറ്റെ മനസ്സും അനുഭവങ്ങളുടെ പര്യടനത്തിലായിരുന്നു, അവൻ്റെ ശക്തി ആഴത്തിലും കൂടുതലുമായി, പ്രിഥയുടെ ഉള്ളിലെ ഉറവകൾ പല വിസ്ഫോടനങ്ങൾക്ക് വഴിവച്ചു, അവൾക്ക് ഭാരം ഇല്ലാതായതുപോലെ തോന്നി, ഒരു പക്ഷേ അവൻ നിതംബത്തിനുതാഴെ താങ്ങിയ കൈകൾ പിൻ വലിച്ചാലും ആന്തരീക്ഷത്തിൽ പാറിനടക്കുമെന്നവൾക്ക് തോന്നി. ഇത് അവളിലുണ്ടായ നനവോ, പ്രവാഹമോ അല്ല, മറ്റെന്തോ ആണെന്നവൾ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു, അവൾ ഉരുകുകയാണ്, അലിയുകയാണ്, ഇല്ലാതാവുകയാണ്, ഉള്ളിൻ്റെ ഉള്ളിലെ കാമ്പാണുരുകുന്നത്, ഇവിടെ എല്ലാം ഉരുകി ഒന്നാവുകയാണ്, സൂര്യനോ അവളോ ഇല്ല, ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഉന്മാദം മാത്രം!
സൂര്യൻ ഉപ്പൂറ്റി ഉയർത്തി വിരലുകളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് മച്ചിൽ ദൃഷ്ടിയൂന്നി വേഗതയും കരുത്തും വർദ്ധിപ്പിച്ചുഅവൻ്റെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെയടഞ്ഞു കാമം സിരകളിൽ തേരോട്ടമായി. ശിശിരകാലനിദ്രയിൽ ചുരുണ്ടുകിടന്ന വൃദ്ധനായ സർപ്പത്തെ വിളിച്ചുണർത്തിയ അപകടമാണവൾ നേരിടുന്നത്. അവൻ പരിസമാപ്തിയിലേയ്ക്കടുത്തു, ഇത് അവസാനത്തേതാണെന്നവനറിഞ്ഞു. കഴിഞ്ഞ തവണയെല്ലാം ശീഘ്രമായിരുന്നു, അതവൻ്റെ ശക്തിയെ ചോർത്തിക്കളയുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ഇത്തവണ അവൻ താപം പൊഴിച്ചില്ല, ഉരുകിയില്ല, പ്രകാശത്തിൻ്റെ വേലിയേറ്റമുണ്ടായില്ല, അവൻ്റെ പതിവു കലാപരിപാടിക്കായി അവൾ ഉണർന്നിരിക്കട്ടെ എന്നവൻ ആഗ്രഹിച്ചു.
സൂര്യൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ വിടർന്നു, അവൻ മേൽക്കൂരയ്ക്ക് നേരേ ഉയർന്നു, സമ്മർദ്ദശക്തി പരമാവധിയിലായി, അവൻ പിറുപിറുത്തു
"ഞാൻ പ്രവഹിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു കുമാരീ, നിൻ്റെയുള്ളിൽ..."
അവൾ ആയാസത്തോടെ പറഞ്ഞു
"നീ നൂറുകണക്കിനു തവണ വന്നതായി എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടല്ലോ വയസ്സാ.. ഇത്തവണ നീ അങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഒഴുകേണ്ട, ഞാനും വരാം, നമുക്കൊപ്പം പൊട്ടിയൊഴുകാം, അൽപ്പം വേഗത്തിലാക്കൂ, അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാവും.."
സൂര്യൻറ്റെ ദ്രുതചലനങ്ങളിൽ കൈവെള്ളയിൽ അമ്മാനമാടുന്ന ഒരു പന്തുപോലെ അവൾ ആകാശത്തിൽ ഇളകിക്കൊണ്ടിരുന്നു, അവളറിഞ്ഞു.. അവളിൽ നിറയുന്ന ദ്രവത്തിൻ്റെ മർദ്ദം! അതവളുടെ ഉള്ളിൽ മുഴുവൻ നിറയുന്നതുപോലെ, കണ്ഠനാളം വരെ ഉയരുന്നതുപോലെ, ആ സമ്മർദ്ദത്തിൽ അവൾ അവൻ്റെ അവയവത്തിൽ നിന്നുമാത്രമല്ല, കൈകളിൽ നിന്നും ഉയർന്നുപൊങ്ങി, ശയ്യയിൽ വന്നുവീണു, ആയിരം പാത്രങ്ങളിൽ ശേഖരിച്ച പാൽ എടുത്ത് വീശിയെറിഞ്ഞതുപോലെ അവൾ കുറുകിയ തൂവെള്ള ക്ഷീരധാരയിൽ കുളിച്ചുപോയി. അവൾ മാത്രമല്ല, ആ കിടക്കയും, മുറിയാകെ പ്രളയമായത് നിറഞ്ഞുനിന്നു. സൂര്യൻ ഇങ്ങനെ ചില വിസ്മയങ്ങൾ കാമുകിമാർക്കായി കരുതിവയ്ക്കുമെന്ന് പാവം കുമാരി അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല, അവൾക്ക് എന്താണു സംഭവിക്കുന്നതെന്നുപോലും വ്യക്തമായില്ല. മുഖത്തെ വഴുവഴുപ്പ് തുടച്ചകറ്റി കണ്ണുകൾ തുടച്ചവൾ ചോദിച്ചു
"എന്താണിത്? എന്താണു നിൻ്റെ കുഴപ്പം? ശ്ശേ.. ഇതാണോ നീ തരുന്ന സമ്മാനം?"
അവൻ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഒഴുകിത്തീരുകയായിരുന്നു, അവൾക്ക് ഭീതിയും സുരക്ഷിതയല്ല എന്ന തോന്നലുമുണ്ടായി. കയിപ്പുള്ള ദിവാസ്വപ്നമായി ആ പ്രഭാതസാഹസികതമാറി.
അവളത് ആസ്വദിച്ചുവോ? എങ്കിൽ എത്രമാത്രം? സൂര്യദേവൻ അവളുടെ കന്യകാത്വം കളങ്കപ്പെടുത്തിയോ? എന്തായിരുന്നു ഇതെല്ലാം? ആയിരം ചോദ്യങ്ങളോടൊപ്പം തേജസ്വിയായ വിവസ്വത് ദേവൻ്റെ അഭിഷേകത്തിലും കുളിച്ച പ്രിഥ കൗമാരം വിട്ടുമാറാത്ത മനസ്സോടെ അമ്പരന്നു.
സൂര്യൻ ശാന്തനായി, സുസ്മേരവദനനായി, അവളെ ശുചിമുറിയിൽ എടുത്തുകൊണ്ടാക്കി, അവൾ തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോഴേയ്ക്കും അവളുടെ ശയ്യാഗൃഹം വളരെ പെട്ടെന്ന് പഴയതുപോലെയാക്കി, പിരിയാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ നിന്ന അവനെ നോക്കിയ അവളുടെ മനസ്സ് കടിഞ്ഞാൺ പൊട്ടിയ കുതിരയെപ്പോലെ പാഞ്ഞു.
അവൻ എന്നിൽ എത്രപ്രാവശ്യം ബീജങ്ങൾ വർഷിച്ചെന്നറിയില്ല, അവനൊരിക്കലും ഉള്ള് നിറയാതെ അത് പുറത്ത് നടത്തിയില്ല, അവളുടെ ആദ്യ പ്രണയപരീക്ഷണം ഒരു പിതാവാരെന്ന് പറയാനാവാത്ത, അവിവാഹിതയുടെ സന്താനമായി പിറക്കുമോ? പിതാവ്, മാതാവ്, ബന്ധുക്കൾ, പ്രജകൾ .. എങ്ങനെ നേരിടും ആ പ്രതിസന്ധിയെ? അവൾ ദയനീയമായി സൂര്യനെ നോക്കി, അവളുടെ മനസ്സറിഞ്ഞ അവൻ പ്രതിവചിച്ചു
"കുമാരീ, ഞാൻ നിനക്ക് അത് തന്നുകഴിഞ്ഞു, അത് നീയും അറിയുന്നുണ്ട്, എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല, വേണ്ടെന്നുവയ്ക്കാനും, വളരെ കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ഒരു മനുഷ്യ പെൺകുട്ടിയെ എനിക്ക് ലഭിക്കുന്നത്, അത് പരമാവധി ആസ്വദിക്കണമെന്ന് ഞാൻ മോഹിച്ചു"
ഒന്നു നിർത്തി അവൻ തുടർന്നു
"എന്നാലും നീ ഭയപ്പെടേണ്ട, ഞാൻ ഒരു ദേവനാണ്, കർമ്മസാക്ഷിയാണ്, എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് ഞാനുണ്ടാവും, നിനക്ക് വീരനായ ഒരു പുത്രൻ പിറക്കട്ടെ"
സൂര്യൻ അവളെ കരവലയങ്ങളിൽ ഒതുക്കി ചുണ്ടുകളിൽ മൃദുവായി പ്രണയത്തോടെ ചുംബിച്ചു, ഇതുവരെ അവൾ കൊതിച്ച ചുംബനം അവൾക്ക് വിടപറയലായാണ് ലഭിച്ചത്. അതിൽ ഇഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നു, കരുതലുണ്ടായിരുന്നു, വാത്സല്യമുണ്ടായിരുന്നു. അവൾക്കത് വളരെ ഇഷ്ടമായി, ആ ഇഷ്ടത്തോടെ അവൾ തിരക്കി
"നമ്മുടെ കുഞ്ഞിനെപ്പറ്റി നമുക്ക് അൽപ്പനേരം സംസാരിച്ചുകൂടേ? അങ്ങ് മടങ്ങിപ്പോകുന്നതിനു മുമ്പായി"
സൂര്യൻ ഒരു നേടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു
"കുട്ടീ .. ഞാൻ കർമ്മസാക്ഷി മാതമാണ്, എല്ലാം കാണാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവൻ! അത് എൻ്റെ സഹചാരിയും സഹായിയുമായ ദണ്ഡി രേഖപ്പെടുത്തുന്നുമുണ്ട്. എന്നാൽ അതിൻ്റെ കാര്യമോ കാരണമോ ഞാൻ ചിന്തിക്കാറില്ല, അതെൻ്റെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ഭാഗവുമല്ല"
അവൾക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് ആദിത്യൻ തുടർന്നു
"എൻ്റെ പുത്രൻ യമധർമ്മൻ ഓരോ സംഭവങ്ങളേയും ഇഴകീറിപ്പരിശോധിച്ച് അതിൻ്റെ തെറ്റും ശരിയും കുറ്റവും സിക്ഷയും നിർണ്ണയിക്കാറുണ്ട്, അതെല്ലാം ദണ്ഡിയുടെ പുത്രനായ ചിത്രഗുപ്തൻ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. കാര്യമറിയുന്ന അവനുമറിയില്ല കാരണങ്ങൾ എന്താണെന്ന്! അത് കാരണപൂരുഷൻ നാരായണനുമാത്രമേ അറിയൂ.."
പൊടുന്നനെ ദിനേശൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
"ഇപ്പോൾ നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ? അടുത്തത് നീ ആരെയാണ് സമീപിക്കേണ്ടതെന്ന്? കാര്യങ്ങളറിയാൻ?"
പ്രിഥ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു, പിന്നീട് അമ്പരപ്പോടെ തിരക്കി
"ധർമ്മദേവനോ എൻ്റെ അടുത്ത വരം?"
ആകെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായ അവൾ മറ്റൊരു ചോദ്യവുമായി അവനെ നേരിട്ടു
"അതിൻ്റെ മുറയെന്താണ്? എൻ്റെ ജേഷ്ഠപുത്രൻ കനിഷ്ടപുത്രനു ജേഷ്ടനോ? അതോ ഇളയച്ഛനോ? അച്ഛൻ്റേയും മകൻ്റേയും പുത്രന്മാർ... !!!"
അകന്നുപോകുന്ന അർക്കൻറെ ശബ്ദം പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ പ്രതിവചിച്ചു
"അതും അവനോട് ചോദിച്ചുകൊള്ളൂ.. മഹാജ്ഞാനിയാണ്, കുമാരീ നിനക്ക് സ്വസ്തി!"
No comments:
Post a Comment