ക്യാപ്റ്റൻ കഥകൾ - നീലഞരമ്പുകൾ

ക്യാപ്റ്റൻ എഞ്ചിനീയറിംഗിനു അവസാനവർഷം പഠിക്കുമ്പോഴാണ് കരുണൻസഖാവ് ആദ്യമായി പഞ്ചായത്ത് റോഡിന്റെ കോണ്ട്രാക്ട് എടുക്കുന്നത്; അതൊരു ചെറിയകലുങ്കിൻ്റേതായിരുന്നു. കൂട്ടുകാരൻ കമലാനന്ദൻ്റെ അച്ഛനായതിനാൽ പ്രോജക്ടിൻ്റെ തിരക്കുണ്ടെങ്കിലും, കലുങ്കിന്റെ സൈറ്റിലെത്തി അളവുകളെടുത്ത്, ഡ്രായിംഗും എസ്റ്റിമേറ്റും തയാറാക്കി കൊടുക്കുവാൻ ക്യാപ്റ്റൻ തയ്യാറായി. അതോടെ ക്യാപ്റ്റൻ നാട്ടുകാർക്കിടയിൽ സിവിൽ എഞ്ചിനീയറായി അറിയപ്പെട്ടുതുടങ്ങി.

അടുത്ത തവണ കോളേജവധിക്കെത്തി വീട്ടിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ക്യാപ്റ്റനെ കാണാൻ ഒരാളെത്തി, ഉഷച്ചേച്ചി. ക്യാപ്റ്റൻ്റെ കൗമാരസ്വപ്നങ്ങളിലെ ഒരു നായികയാണീ കക്ഷി, ഇപ്പോൾ വിവാഹിതയും രണ്ടുകുട്ടികളുടെ മാതാവുമാണ്. കുറച്ചു പടിഞ്ഞാറുമാറിയാണ് താമസം, ഇരുപ്പൂനിലങ്ങളുടെ നടുവിലെ ഒരു ചെറിയകുടിൽ. ഭർത്താവ് അരിമില്ലിലാണ്, അയാളുടെ കുടുംബക്കാർക്ക് സ്വന്തമായി നെല്ലെടുത്ത് പുഴുങ്ങിക്കുത്തി അരിയാക്കി ഹോൾസെയിൽ സപ്ലൈ ഉണ്ട്.

പഞ്ചായത്തിൽനിന്നും വീട് പണിയാനുള്ള ഒരാപ്ലിക്കേഷൻ അവൾ ക്യാപ്റ്റൻ്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു, അതിൻ്റെ കൂടെ വില്ലേജാഫീസിലെ സർട്ടിഫിക്കേറ്റുകളുമുണ്ട്. ഇനി പ്ലാനും, എസ്റ്റിമേറ്റും, അപേക്ഷയും പൂരിപ്പിച്ച് കിട്ടണം അതാണാവശ്യം. ആപ്ലിക്കേഷൻ നൽകിയ ഉഷച്ചേച്ചിയുടെ സ്വർണ്ണനിറമാർന്ന കയ്യിലെ നീലഞരമ്പുകൾക്ക് ഇപ്പോഴും അതേ ഭംഗി! 

കൗമാരസ്വപ്നങ്ങളിൽ പലവട്ടം താലേലിച്ച അതേ സൗന്ദര്യം!! 

"ഞാൻ വരാം ചേച്ചീ.. അളവെടുക്കണം ആദ്യം, ബാക്കിയൊക്കെ ഞാൻ ശരിയാക്കിക്കോളാം" 

തിരിച്ചുപോകുന്ന ചേച്ചിയെ നോക്കി നിന്ന ക്യാപ്റ്റനൊരുകാര്യം മനസ്സിലായി, രണ്ടുകുട്ടികളായിട്ടും അവൾക്ക് യാതൊരു ഉടച്ചിലും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. 

എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിലെ മെഴുക്കുപുരട്ടികൾക്കില്ലാത്ത അസുലഭ ധാരാളിത്തം കൺമുന്നിൽ നടമാടിയത് അവനിന്റെ മനസ്സിൽ തിരമാലകള്‍ ഉയർത്തി. 

എന്നാണാദ്യമായി ഉഷച്ചേച്ചിയെ കണ്ടത്? ക്യാപ്റ്റൻ ഓർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഏഴാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് കൃത്യമായി ഉത്തരം നൽകി.

എല്ലാക്കാര്യത്തിനും ന്യായം പറയുന്ന ജാനകിയമ്മയെ "വൈലാജാനകി" (By Law) എന്നാണു നാട്ടുകാർ വിളിച്ചിരുന്നത്. കരിപ്പുഴയിൽനിന്നും വന്നവർ, സ്ഥലംവാങ്ങി വീടുവച്ച് താമസിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ. കൂടെയുള്ളത് രണ്ടാമത്തെ ഭർത്താവാണ്. ആദ്യത്തേതിൽ രാമചന്ദ്രൻ, രാജേന്ദ്രൻ, ഉഷ.. മൂന്നുപേർക്കും നല്ല സ്വർണ്ണത്തിൻ്റെ നിറവും അപാരസൗന്ദര്യവും, അതവരുടെ അച്ഛനിൽ നിന്നാണു കിട്ടിയതെന്നാണ് നാട്ടുകാർ പറയുന്നത്. 

ഇപ്പോഴത്തേതിൽ രമയും, രമേശനും മാനിറമുള്ള കുട്ടികൾ. 

ഒരുദിവസം വൈകിട്ട് സ്ക്കൂൾവിട്ടുവരുമ്പോൾ പാലാക്കരൻ്റെ വീടിനു മുന്നിൽ ഒരാൾക്കൂട്ടം, അവിടുത്തെ ബാബു.ഒ.ജി ക്യാപ്റ്റൻ്റെ കൂടെയാണ് പഠിക്കുന്നത്, അതിനാൽ ഇടിച്ചുകയറി. നടുറോഡിൽ തറയിൽ ഇരുന്നു സത്യാഗ്രഹത്തിലാണ് ഫുൾപാവാടയും, ഷർട്ടും ധരിച്ച ഒരു സുന്ദരിച്ചേച്ചി, വെളുവെളുത്തു കൊലുന്നനെയുള്ള കൈകളിൽ കേരളത്തിന്റെ ഭൂപടത്തിൽ ഭാരതപ്പുഴ പോലെ വ്യക്തമായ നീലഞരമ്പുകൾ. 

ആദ്യം ഓർമ്മവന്നത് കൂടെപ്പഠിക്കുന്ന ചാണ്ടിയേയാണ്, തോറ്റുതോറ്റു പഠിച്ച ചാണ്ടി തന്നേക്കാൾ അഞ്ചു വയസിനു മുതിര്‍ന്നതാണ്. അവൻ്റെ കഥകളിൽ ഈ നീലഞരമ്പ് എപ്പോഴും കടന്നുവരും. ബന്ധുക്കളായ പെൺകുട്ടികളുടെകൂടെ പൂന്തിവിളയാടിയ ചാണ്ടിക്കഥകളിൽ ഈ നീലഞരമ്പുകൾക്ക് കുതിരയുടെ കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ ഭൂമികയായിരുന്നു. അതിൽ പിടിച്ചാൽ അടങ്ങിക്കിടക്കും, അതിലൂടെ ചുണ്ടോടിച്ചാൽ വികാരം കൊള്ളും, അങ്ങനെ ചാണ്ടിയുടെ സുവിശേഷങ്ങൾ പലതാണ്!

പാലാക്കാരനും ഈ നാട്ടുകാരനല്ല, അവർക്ക് പാടശേഖരങ്ങളിൽ നിന്നും നെല്ലെടുത്ത് കുത്തി ചാക്കിലാക്കി ചങ്ങാനാശ്ശേരിയിലും, ആലപ്പുഴയിലും, കൊല്ലത്തും കൊടുക്കുന്ന ബിസിനസ്സാണ്. സാമാന്യം നല്ലകാശുകാരുമാണ്. മാന്തറ, ഈഴാങ്കേരി പാടശേഖരങ്ങളിലെ വെളുത്ത അരി റെഡ്ഓക്സൈഡ് ചേർത്തു ചുവപ്പു മട്ടയാക്കി ഉണ്ടയും വടിയുമൊക്ക വിറ്റാണ് കാശുകാരായതെന്നാണ് കരക്കമ്പി. 

അവിടുത്തെ മുരളിയും ഈ ചേച്ചിയുമായി കുറേനാളായി പ്രണയത്തിലായിരുന്നു, രണ്ടാളും കൂടിയുള്ള കറക്കം മണ്ണാറശ്ശാലയും, ഹരിപ്പാടും കടന്ന് മാവേലിക്കര വഴി മലയാലപ്പുഴവരെയെത്തിയിരുന്നു. അവിടെവച്ച് ബന്ധുക്കളാരോ കണ്ടു, ഇപ്പോൾ പയ്യനെ വീട്ടുകാർ പിടികൂടി നാടുകടത്തി, കാമുകനുവേണ്ടി ചേച്ചിയുടെ ഒരുതരം ഹേബിയസ്സ് കോർപ്പസ്സ് ഹർജ്ജിയാണീ സത്യാഗ്രഹം!

അന്നാണ് ഉഷച്ചേച്ചിയെ അത്രയടുത്ത് കാണുന്നത്,. ഏതായാലും 12 ആം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന തന്നേക്കാൾ 6 വയസ്സിനു മുതിർന്ന ചേച്ചിയല്ലേ, ആ നീലഞരമ്പുകൾക്കപ്പുറം ഒന്നും ഓർമ്മയിൽ തങ്ങിയില്ല. 

എങ്കിലും സംഗതി പതിവുപോലെ ക്യാപ്റ്റൻ്റെ മുറ്റത്തെത്തി, മുരളിയും, ചേച്ചിയും രണ്ടുവീട്ടുകാരും ഉൾപ്പടെ നാട്ടുകാർ, അച്ഛൻ്റെ തീരുമാനത്തിനായി കാത്തുനിന്നു. അദ്ദേഹം ഇരുകൂട്ടരുമായും സംസാരിച്ചു, അടുത്തവർഷം അവരുടെ വിവാഹം നടത്താൻ തീരുമാനമാക്കി, എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞുപോയി. 

ക്യാപ്റ്റൻ ആ സമയമത്രയും ഉഷച്ചേച്ചിയുടെ നീലഞരമ്പുകളിലൂടെ മനസ്സോടിച്ച് ആസ്വദിച്ചുനിന്നു. അടുത്തവർഷം അവർ വിവാഹം കഴിച്ചു, വയലിൻ്റെ നടുവിലെ ആ ഓലപ്പുരവച്ച് അങ്ങോട്ട് മാറി.

ക്യാപ്റ്റനാ കൂടിക്കാഴ്ച്ചയ്ക്കുശേഷം ചേച്ചിയെ പലവട്ടം പലയിടത്തും കണ്ടു, അതിൽ ഏറ്റവും വിശേഷപ്പെട്ട കാഴ്ച്ച ചൂരക്കാട്ടുപറമ്പിലെ പച്ചതീനി മാവിൻ്റെ മുകളിൽ ഇരുന്നിട്ടായിരുന്നു. വിളയുന്നതിനുമുമ്പുപോലും അകം മഞ്ഞിച്ചും, മധുരിച്ചുമുള്ള ആ മാങ്ങകൾ ഏറെ മുകളിലൊരു കമ്പിലിരുന്നു പറിച്ചുതിന്നും, അതിൻ്റെ ഒടേക്കാരായ കണ്ണനും അമ്മയ്ക്കും ആയി താഴെവീണു തല്ലിപ്പോകാതെ, അവർ പിടിച്ചിരുന്ന തോർത്തിലേയ്ക്ക് ഇട്ടുകൊടുത്തുകൊണ്ടും ഇരിക്കുമ്പോഴാണാ കുളിരണിയിക്കുന്ന കാഴ്ച്ച. 

ഓലകൊണ്ടുകെട്ടിയ മറവേലിയിൽ നിന്ന് ഉഷച്ചേച്ചി കുളിക്കുന്നു, പരിപൂർണ്ണനഗ്നയായി, അന്നവനൊരുകാര്യം മനസ്സിലായി ചേച്ചിയുടെ കൈകളിൽ മാത്രമല്ല, ശരീരത്താകെ നീല ഞരമ്പുകളുണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് സ്തനങ്ങളിലും കഴുത്തിലും മുഴങ്കാലുകളിലും, തുടകളിലും തങ്കനിറത്തിൽ ഇന്ദ്രനീലം പതിപ്പിച്ച ചേലാണ്. 

എങ്കിലും കണ്ണൻ്റെ അമ്മ താഴെ നിൽക്കുന്നതിനാൽ അവനധികം അങ്ങോട്ട് ശ്രദ്ധിക്കുവാനുമായില്ല. എന്തായാലും ക്യാപ്റ്റൻ കാണുന്നതിനു മുമ്പ് ചേച്ചി അവനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവണം, 

"ആ മാങ്ങാ വിളഞ്ഞതാ" 

എന്ന കണ്ണൻ്റെ മുറവിളിയും, അതനുസരിച്ച് ചില്ലകൾ മാറുന്നതിൻ്റെ കുലുക്കവും ഏതായാലും കണ്ടിട്ടുണ്ടാവണം, എന്നിട്ടും ചേച്ചി ഒരു തോർത്തുടുത്തു പോലും നഗ്നത മറച്ചില്ല, അതവനൊരു ധൈര്യം നൽകി. 

വൈകാതെ ആരുമില്ലാതെ ഒറ്റയ്ക്ക് വീണ്ടും ഒരു ദിവസം മാവിൽ കയറിയ ക്യാപ്റ്റൻ നല്ല വെടിപ്പായി ചേച്ചിയുടെ കുളികണ്ടു ബോധിച്ചു. ഒരെട്ടാം ക്ലാസ്സുകാരൻ്റെ ആ ബോധിക്കൽ പലവട്ടം തുടർന്നു, എന്നാൽ വിവാഹവും, വീടുമാറലുമായി ചേച്ചിപോയതിനാൽ ആ അമൃത് വിഷമായില്ല.

ആ കുളികളുടെ ഇടവേളകളിൽ ക്യാപ്റ്റൻ ചേച്ചിയുമായി അടുക്കാൻ അതേ പച്ചതീനിമാങ്ങയിലൂടെ ഒന്നുരണ്ടുതവണ ശ്രമിച്ചു, അതുവാങ്ങി ശാപ്പിട്ടെങ്കിലും

"മോനേ.. ആ പടിഞ്ഞാട്ട് നിക്കുന്ന കമ്പേല് ഇച്ചിരൂടെ പഴുത്തതാടാ.. നീറില്ലെങ്കിലത് താടാ കൊച്ചേ.."

എന്ന ഒറ്റ ഡയലോഗിൽ പാശുപതാസ്ത്രം വാങ്ങാൻ നിന്ന പാർത്ഥനെപ്പോലെ സപ്തനാഡികളും തളർന്നുപോയി ക്യാപ്റ്റന്!

അതങ്ങട് അവിടേ വിട്ടു, ക്യാപ്റ്റനാരാ മോൻ.. വെറുതേ പുളിയുറുമ്പിൻ്റെ കടികൊള്ളാൻ...

വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി, ക്യാപ്റ്റൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ പല ട്രിപ്പീസുകളിക്കാരും കടന്നുവന്നു, ഊഞ്ഞാലാടി. അവസാനവർഷത്തിൻ്റെ സമ്മർദ്ദത്തിൽ അൽപ്പമൊന്നടങ്ങിയ ക്യാപ്റ്റൻ്റെ മുന്നിലേയ്ക്കാണ് ചേച്ചി നീലഞരമ്പുകളുമായി വീണ്ടും കടന്നുവന്നത്.

ആലോചനകളിൽ ആകെ ഒരു പച്ചതീനിമാങ്ങയുടെ മധുരം നിറഞ്ഞ ക്യാപ്റ്റൻ തക്കിടിമുണ്ടത്തെ വിളിച്ച് പൊതുവേയുള്ള ചേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. മുരളി ജോലിസ്ഥലത്ത്, ഇപ്പോൾ അങ്കമാലിക്കാണ് അരിലോഡ് പോകുന്നത്. കുട്ടികൾ സ്ക്കൂളിൽ, ചേച്ചി 10 മണിക്ക് മുമ്പേ മാമീടെ തയ്യൽക്കടയിൽ പോകും. ഒരു പി. എസ്. സി പരീക്ഷയ്ക്കുള്ള പോതുവിജ്ഞാനം ആയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ക്യാപ്റ്റന്‍ കളഹംസത്തെ മോചിപ്പിച്ചു. 

കാലാവസ്ഥയും അന്തരീക്ഷമർദ്ദവും ആളന്ന ക്യാപ്റ്റന്‍, എന്നാൽപ്പിന്നെ 10 മണിയാകാൻ നിൽക്കേണ്ട എന്നു കരുതി, കുട്ടികൾക്ക് സ്ക്കൂളുള്ള ഒരു ദിവസംതന്നെ അളവെടുക്കാൻ പോയി. ചേച്ചി കുളിച്ചു സുന്ദരിയായി ഡ്രസ്സ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഒരു ലുങ്കിയും, ഷർട്ടുമാണ് വേഷം, ഉദ്ദണ്ഡശാസ്ത്രികളുടെ പ്രിയശിഷ്യനായ ക്യാപ്റ്റനു മറ്റെന്തെങ്കിലും അടിയിലുള്ള ലക്ഷണം ഈറൻ നനവുകളിൽ എത്ര പരതിയിട്ടും കാണാനൊത്തില്ല. 

രണ്ടാളും കൂടി 5 മീറ്റർ ടേപ്പിനാൽ പ്ലോട്ടളന്നു, പിന്നീട് നിൽക്കുന്ന വീട് കീപ്ലാനിൽ കാണിക്കാൻ വീടിനകം അളന്നു, അടുക്കളയും, തളവും, കിടപ്പുമുറികളും അളന്നു. ആ അളവിനിടയിൽ ക്യാപ്റ്റൻ ചേച്ചിയുടെ ഭൂമിശാസ്ത്രവും ടോപ്പോഗ്രാഫിയും കൂടെ അളന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, അതിനായവൻ പലപ്പോഴും ടേപ്പ് നിലത്തുമുട്ടിച്ചു പിടിപ്പിച്ചു, ആ മുന്നോട്ടു കുനിഞ്ഞ ശരീരത്തിലെ മുകളിലൊരു ബട്ഷടനിടാത്ത ഷട്ടിനുള്ളിലെ കാഴ്ച്ചകൾ കുറെയൊക്കെ വ്യക്തമായിരുന്നു. അന്ന് മാവിൻ്റെ മുകളിൽ നിന്നുകണ്ടതിൽ നിന്നും കാര്യമായ മാറ്റമില്ല. നിമ്നോന്നതികളും, വടിവുകളും, വളവുകളും, നീലഞരമ്പുകളും എല്ലാം കൂടുതൽ ഭംഗിയാർന്നതായി അവനു തോന്നി. അവൻ്റെ ശ്വാസത്തിനു വേഗതയാർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

കിടപ്പുമുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേയ്ക്ക് കടക്കുന്ന ചേച്ചിയെ പിന്നിൽ നിന്നും ക്യാപ്റ്റൻ ഇറുകെ പുണർന്നു, അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ ചുംബനവർഷം നടത്തി. ഷർട്ടിനുമുകളിൽ സ്തനങ്ങളിൽ അമർന്ന കൈകൾക്ക് അതിനടിയിൽ വേറെയൊന്നുമില്ലെന്ന് ബോധ്യമായി, താഴെ അധികം ബട്ടൻസ്സിടാത്ത ഷർട്ടിനടിയിലൂടെ കൈവിരൽ പൊക്കിളിലമർന്നപ്പോൾ ചേച്ചി പെരുവിരലിൽ നിന്നു. 

എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാത്ത ഒരു ഞെട്ടലിൽ പതറിയ ചേച്ചിയുടെ മാറിടത്തിൽ ഷർട്ടിനകത്ത് കടന്ന കൈകൾ പരതിനടന്നു, മറ്റേക്കൈ ലുങ്കിയുടെ കുത്തിനിടയിലൂടെ താഴേയ്ക്കൂർന്ന് അവിടെ രോമങ്ങളിൽ ശക്തമായി അമർന്നു.

എന്തുകൊണ്ടെന്നറിയില്ല ചേച്ചിയുടെ വായിൽ നിന്നു ആദ്യംവന്നവാക്കുകൾ

"വേണ്ട മോനേ.. ആരെങ്കിലും കാണും" 

എന്നായിരുന്നു, അപ്പോൾ മറ്റാരെങ്കിലും കാണുന്നതേ കുഴപ്പമുള്ളൂ, അല്ലാതെ ചേച്ചിക്ക് കുഴപ്പമില്ല എന്നാണതിൽ നിന്നും ക്യാപ്റ്റൻ മനസ്സിലാക്കിയത്.

പെട്ടെന്ന് ആ പിടിയിൽ തന്നെ വെട്ടിത്തിരിച്ചു, ചേച്ചിയെ അകത്തേക്കാക്കി, വാതിലിനടുത്തായ ക്യാപ്റ്റൻ ഒരു കയ്യാൽ വാതിലടച്ചു കുറ്റിയിട്ട് ആ കാഴ്ച്ചക്കാരുടെ പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചു. 

"വേണ്ട .. ഇതുവേണ്ട, ശരിയല്ല മോനേ..."

കുതറിമാറാൻ ശ്രമിച്ച ചേച്ചി വീണ്ടും പറഞ്ഞപ്പോൾ ക്യാപ്റ്റൻ ചാണ്ടിയായിമാറി, നീല ഞരമ്പുകൾ തേടി. അവയിൽ ചുണ്ടോടിച്ചു, ചുണ്ടമർത്തി ചുംബിച്ചു, വിരലുകളാൽ അവയിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു.

ചാണ്ടിയുടെ ഫോർമ്മുല തെറ്റാണെന്നു ക്യാപ്റ്റനു ബോദ്ധ്യമാക്കിക്കൊണ്ട്, നീലഞരമ്പുകളിലെ ചുംബനവും, അമർത്തലും ചേച്ചിയുടെ എതിർപ്പിനെ കുറയ്ക്കുന്നതിനുപകരം കൂടിക്കൂടിവന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ഉരിഞ്ഞെറിഞ്ഞ ലുങ്കി തുടകളിലും കാലുകളിലും കൂടുതൽ നീലഞരമ്പുകൾ തുറന്നുകൊടുത്തു. കട്ടിലിൽ കിടത്തി ചേച്ചിയുടെ കൈകളിൽ അമർത്തിപ്പിടിക്കുമ്പോഴും നീലഞ്ഞരമ്പുകളിൽത്തന്നെ കൃത്യമായി അമർത്താൻ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു. ചുണ്ടുകൾ മേഞ്ഞതും ചേച്ചിയുടെ സുന്ദരമായ ചുണ്ടുകളിലുമേറെ ആ നീലഞരമ്പുകളിലായിരുന്നു.

ചേച്ചി അവരുടെ പൂർണ്ണമനസ്സോടെ എതിർത്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു പക്ഷേ അവൾക്ക് തീരെ ശക്തിയില്ലാത്തതായി ക്യാപ്റ്റനനുഭവപ്പെട്ടു. അവൻ്റെ കൗമാരത്തിലെ ശക്തയായ കഥാപാത്രമാണവൾ, കൈക്കരുത്ത് ഏറെയുള്ളവൾ, അതിനാലാ എതിർപ്പിലെ ബലക്കുറവ് അർദ്ധസമ്മതമായി അവനുതോന്നി. 

"ആദ്യസംഗങ്ങൾ എല്ലയ്പ്പോഴും ബലാത്സംഗങ്ങളാണെന്നും പിന്നീടങ്ങോട്ട് സഹകരണസഘങ്ങളാണെന്നും, ആയതിനാൽ ആദ്യപാഠം 'കവർ ദ ഫേസ് ആൻഡ് ഫയർ ദ ബേസ്' ആണെന്നും, ഇതില്‍ ന്യൂട്ടന്റെ മൂന്നാം ചലനനിയമം 'റ്റൂ ആൻഡ് ഫ്രോ മോഷൻ കോസ്സസ് ലോഷൻ' എന്നാണെന്നും"

എഞ്ചിനീയറിങ് സഹപാഠി രമേശന്റെ പുതിയസൂക്തങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുള്ളത് അവനോർത്തു. 

ഒരു പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെ ചെവിക്കുപിടിച്ചു പൊക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെ ക്യാപ്റ്റൻ അവളെ കൈക്കുള്ളിലൊതുക്കി, നഗ്നയാക്കി, അവളിൽ പടർന്നുകയറി. 

അവൾ പെട്ടെന്നുതന്നെ വളരെയധികം തളർന്നുപോയി, ക്ഷീണിച്ചവശയായി അവന്റെ കൈകളിലമർന്നുകിടന്നു, ആ കിടപ്പിലും അവൾക്കാവുന്നതുപോലെ എതിർത്തുകൊണ്ടിരുന്നു,

"വേണ്ട, വിടൂ മോനേ.. നീ എന്താ ഇങ്ങനെ?" 

നീലഞരമ്പുകളിലെ ബലപ്രയോഗം അത്ര ഫലപ്രദമല്ലെങ്കിലും അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അപ്പോഴും അവയിലൂടെ ഓടിനടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, തളർന്നുകിടക്കുന്നവളുടെ മാറിലും, വയറിലും, അടിവയറിലും, തുടകളിലും, കണങ്കാലിലും വരെ നീലഞരമ്പുകൾ തേടിയലഞ്ഞു, അവയിലൂടെ അവൻ്റെ നാവ് നനവുപകർന്നു, ചുണ്ടുകൾ നുണഞ്ഞു നീങ്ങി, പല്ലുകൾ അമർന്നു. 

അപ്പോഴൊക്കെ അവൾ ആവുംവിധം എതിർത്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

ക്യാപ്റ്റനു നീലഞരമ്പുകളിലുള്ള വിശ്വാസംഏതാണ്ട് പൂർണ്ണമായി നഷ്ടമായി, അവൻ അവളുടെ ഉപകൂപാശയത്രികോണത്തിലും, ഇടുപ്പിലും, സ്തനങ്ങളിലും, ചുണ്ടിലും ശ്രദ്ധകേന്ദ്രീകരിച്ചു, അവൻ്റെ കാമം പത്തിവിരിച്ചാടി. ഇളങ്കാറ്റും കൊടുങ്കാറ്റും ചുഴലിക്കാറ്റുമായ അവൻ അവളുടെ തീരങ്ങൾ ആഞ്ഞടിച്ചു, നിമ്നോന്നതികളിൽ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു, ആടിയുലച്ചു, തല്ലിത്തകർത്തു. ഒടുവിൽ വർഷമായി അവളിൽ പെയ്തിറങ്ങി. തളർന്നുകിടന്ന അവളെ നോക്കിയ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും കഴുത്തിലെ നീലഞരമ്പുകളിൽ കൊരുത്തു, അവനവിടെ നുണഞ്ഞ് ചുംബിച്ചുകൊണ്ടൽപ്പനേരം കിടന്നു, അവൾ അപ്പോഴും കുതറിമാറാൻ നോക്കി, അവൻ അവളെ അതിനനുവദിക്കാതെ ഇറുകെപ്പിടിച്ചു.

എണീറ്റ് വസ്ത്രം ധരിച്ച ക്യാപ്റ്റൻ പോകാനൊരുങ്ങുമ്പോഴും അവൾ ആ കിടപ്പായിരുന്നു. തുറന്ന കതകിലെ വെട്ടത്തിൽ ശരീരം മുഴുവൻ നീല ഞരമ്പുകളുടെ ശൃംഖല തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതായി അവനുതോന്നി, ആ കാഴ്ച്ച അവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കി. അവളുടെ ലുങ്കിയാൽ അവനാ നഗ്നത മൂടി, ടേപ്പും ഹാൻഡ്ബുക്കുമായി പുറത്തേയ്ക്ക് നടക്കുന്ന ക്യാപ്റ്റൻ വാതിലടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

"ചേച്ചീ ഞാൻ ആപ്ലിക്കേഷൻ ശരിയാക്കി പ്രസിഡൻ്റിൻ്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തേയ്ക്കാം"

അവൾ എന്തോ അവ്യക്തമായി മറുപടി പറഞ്ഞു, അതെന്തെന്നറിയാൻ വാതിൽ തുറന്ന അവനോട് അവൾ ബുദ്ധിമുട്ടിപ്പറഞ്ഞു

"അടുക്കളയിൽ നിന്നൽപ്പം വെള്ളം കൊണ്ടുതന്നിട്ടു പോ മോനേ.. എനിക്ക് തല നേരേ നിൽക്കുന്നില്ല"

ക്യാപ്റ്റൻ വീണ്ടും അവളുടെ അരികിലെത്തി, അടുക്കളയിൽ നിന്നെടുത്ത വെള്ളവുമായി, എണീറ്റിരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടിയ അവളെ താങ്ങിയിരുത്തി അവൻ വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു

"എന്തുപറ്റി ചേച്ചീ.. അസുഖമെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ? ഇന്നിനി കടയിൽ പോകണ്ട, വിശ്രമിക്കൂ"

അവൾ കഷ്ടപ്പെട്ടു പറഞ്ഞു

"ഞാൻ അല്ലെങ്കിലും ഇന്നു കടയിൽ പോകുന്നില്ലായിരുന്നു, പുത്തമ്പറമ്പിൽ അമ്പലത്തിൽ പോകാനാണു കുളിച്ചത്, എനിക്ക് നേരത്തോടുനേരം ഉപവാസത്തോടെ ഒരുവൃതമായിരുന്നു, ജലപാനം നടത്തിയിട്ടില്ല, അവിടെ പോയി തീർത്ഥവും പ്രസാദവും വാങ്ങി വേണം ആഹാരം കഴിക്കാൻ.. "

പിന്നെ കരച്ചിലോടെ മുഴുവനാക്കി

"അത് നീ ഇങ്ങനെയുമാക്കി"

തൻ്റെ സങ്കൽപ്പത്തിലെ ഉരുക്കുപെണ്ണിൻ്റെ എതിർപ്പിലെ ബലക്ഷയത്തിൻ്റെ കാരണമവനു മനസ്സിലായി, ജലപാനം പോലുമില്ലാതെ വൃതമെടുത്ത പെണ്ണിൻ്റെ വൃതം മുടക്കിയ ആ നീലഞരമ്പുകളോട് ക്യാപ്റ്റനു കടുത്ത വെറുപ്പുതോന്നി, പതുക്കെ എണീറ്റ് ഷർട്ടിടാൻ ഒരുങ്ങുന്ന അവളിൽ നിന്നും നിലത്തൂർന്നുവീണ ആ ലുങ്കി അനാവൃതമാക്കിയ ദൃശ്യഭംഗിയിലെ നീലഞരമ്പുകളോട് അപ്പോഴും അവനു പ്രണയം മാത്രമായിരുന്നു!!!