മൂന്നാമത്തെ കാലടി

വാമനമൂർത്തിയുടെ അവതാരപരാമർശ്ശങ്ങൾ നമുക്ക് ഋഗ്വേദം മുതൽ കാണുവാൻ സാധിക്കും, അത് ചെറിയ വ്യത്യാസങ്ങളോടെ യജുർവേദം, സാമവേദം, ഐതരേയോപനിഷദ് എന്നിവയിലെല്ലാം ഉണ്ട്. മൂന്നു ചുവടുകൾക്ക് ഇടം തേടിയെത്തിയ ആ കുറിയ ബ്രഹ്മചാരിക്കും മഹാബലിക്കുമിടയിൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചത്?

ഋഗ്വേദം 1.22.17, യജുർവേദം 5.15

"ഇദം വിഷ്ണുർവിചക്രമേ 

ത്രേധാ നിധധേ പദം।

സമുദ്ധാമസ്യ പാംസുരേ॥"

ഇദം - ഈ വിശ്വത്തിൽ

വിഷ്ണുർ - മഹാവിഷ്ണുദേവൻ

വിചക്രമേ - ചുവടുവയ്ക്കുക

ത്രേധാ - മൂന്നുവട്ടം

നിധധേ - ഉറപ്പിക്കുക

പദം - പാദം

സമുദ്ധാം - മുങ്ങിപ്പോകുക, മാഞ്ഞുപോകുക, നിറയുക

പാംസുരേ - ധൂളികളാൽ, പൊടിയാൽ

അപ്പോൾ അതാണു സംഭവം, മഹാവിഷ്ണു മൂന്നു പ്രാവശ്യം പാദം അമർത്തി മുന്നോട്ട് നടന്നപ്പോൾ പ്രപഞ്ചമാകെ ആ പാദപതനമുയർത്തിയ ധൂളികളാൽ മാഞ്ഞുപോയി.

പ്രശ്നം.. അങ്ങനെയെങ്കിൽ 4 അടികൾ വയ്ക്കാൻ സ്ഥലം ചോദിച്ചിരുന്നോ? മൂന്നടിയിൽ പ്രപഞ്ചമാകെ അളന്നെങ്കിൽ പിന്നെ മഹാബലിക്ക് പോകുവാൻ സ്ഥലമെവിടെ? അതായത് മഹാബലി വധിക്കപ്പെട്ടു!

മലയാളികൾ വിശ്വസിക്കുന്നതുപോലെ ആണെങ്കിൽ 2 അടികൾ കൊണ്ട് പ്രപഞ്ചമളന്ന്, മൂന്നാമത്തെ പാദം വയ്ക്കാൻ സ്ഥലമെവിടെ? എന്നു ചോദിക്കുന്നു, മഹാബലി ശിരസ്സ് കാട്ടിക്കൊടുക്കുന്നു.

അതാണ് ശരി എന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നു, കാരണം പദാർത്ഥം (പ്രത്യക്ഷമായ അർത്ഥം) നോക്കിയാലും ഭാവർത്ഥം നോക്കിയാലും മൂന്നമത്തേത് മഹാബലി തന്നെയാണ്. പഞ്ചഭൂതങ്ങളിലെ പ്രഥ്വി, അപം, അഗ്നി ഇവയെ ഒന്നായി അഥവാ ഒരു സമൂഹമായി എല്ലാ വ്യാഖ്യാതാക്കളും കാണുന്നു.

"ഓം ഭുർഭുവിർസ്വ" - ഭൂലോകം, ഭുവുർലോകം, സ്വർഗ്ഗം, ഭൂലോകമെന്നതിൽ പ്രഥ്വി, ജലം, അഗ്നി എന്നിവ ഒന്നായി ഒറ്റ പാദപതനത്തിൽ അളന്നെടുത്തു. അഥവാ പദാർത്ഥങ്ങളുടെ (മാറ്റർ) ഖരം, ദ്രാവകം, വാതകം എന്നീ മൂന്നവസ്ഥയും അതിനു കാരണമായ അഗ്നിയും (താപം വർദ്ധിച്ച് ഖരം ദ്രവവും, ഖരവും-ദ്രവം വാതകവുമായി മാറുന്നു, താപം കുറയുമ്പോൾ നേരേ മറിച്ചും). അപ്പോൾ ഗോചരമായ എല്ലാം ഒറ്റ ചുവടിനാൽ അളന്നു.

പിന്നീട് ഗോചരമല്ലാത്ത വായുവും, ശക്തിമാത്രം നിറയുന്ന പരമാണുസമുദ്രമായ ആകാശവും. അവ പ്രത്യേകം തിരിച്ച് അളക്കുവാനാവുമോ പാദത്താൽ? (ട്രോപ്പോസ്ഫിയർ, സ്ട്രാറ്റോസ്ഫിയർ, മെസോസ്ഫിയർ, തെർമ്മൊസ്ഫിയർ, എന്നിവ പ്രത്യേകവും എക്സോസ്ഫിയർ വേറെയും). അങ്ങനെവരാൻ വഴിയില്ല പദാർത്ഥവായുവുള്ള ആന്തരിക ആകാശവും, ശക്തിമാത്രമുള്ള ബാഹ്യാകാശവും (ശൂന്യാകാശം എന്നത് തെറ്റാണ് എന്ന് നാസാ തന്നെ പറയുന്നു, ബഹിരാകാശാനിലയങ്ങളിൽ സോളാർപാനലുകൾക്ക് എനർജ്ജി ലഭിക്കുന്നത് അവിടെ ശക്തിയുള്ളതുകൊണ്ടാണെന്ന് അവർക്ക് സംശയമില്ല) ഒരു ചുവടിനാൽ അളന്നു, അതായത് അഗോചരമായ പദാർത്ഥശക്തികളെ അളന്നു,

പിന്നെ മൂന്നാമത്തെ പാദത്തിനിടമെവിടെ?

ആദ്യം അളന്ന ഭൂലോകത്തിൽ മഹാബലി ഇല്ലായിരുന്നോ?

അതോ വാമനൻ മഹാബലിയെ അതിൽപ്പെടുത്താതെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നോ?

ഈരേഴു പതിനാലു ലോകങ്ങളിൽ ബാക്കി 11 എണ്ണം മഹാവിഷ്ണു വിട്ടുകളഞ്ഞോ?

പ്രശ്ണങ്ങൾ പലതാണ്. മഹാബലി കൈവശം വച്ചിരുന്ന അഥവാ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഭരണം അംഗീകരിച്ചിരുന്ന പ്രദേശങ്ങളാണൊഴിപ്പിക്കേണ്ടിയിരുന്നത്. അത് ഭൂ, ഭുവിർ, സ്വർഗ്ഗ ലോകങ്ങൾ മാത്രമായിരുന്നു (മഹർലോകം, ജനർലോകം, തപോലോകം, സത്യലോകം എന്നീ മുകളിലോട്ടുള്ളവയും; പാതാളം, രസാതലം, മഹാതലം, തലാതലം,സുതലം, വിതലം , അതലം എന്നീ താഴോട്ടുള്ളവയും തർക്കത്തിൽ ആയിരുന്നില്ല)

അവയിൽ നിന്നൊഴിപ്പിച്ചു പാതാളലോകത്തിലേയ്ക്കയച്ചു, അല്ലെങ്കിൽ മൂന്നടിയായി ഭൂലോകവും, ഭുവർലോകവും, സ്വർല്ലോകവും വാങ്ങിയപ്പോൾ മഹാബലി മറ്റൊരു ലോകത്തിലേയ്ക്ക് മാറിത്താമസിച്ചു.

ഞാൻ നിങ്ങളെ ആവശ്യത്തിലേറെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ആക്കിക്കഴിഞ്ഞുവെന്നറിയാം. അതിനാൽ ഞാൻ പൗരാണിക വ്യാഖ്യാനങ്ങളിലൂടെ ഇതവസാനിപ്പിക്കാം.

വിഷ്ണു - ഈ പ്രപഞ്ചമാകെ, സർവ്വവ്യാപിയായ ജഗദീശ്വരൻ, ഇദം - ഈ പ്രപഞ്ചം, ഏതാണോ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ തന്നെ സൃഷ്ടി വിക്രമേ - ആയിട്ടുള്ള പ്രത്യക്ഷ-അപ്രത്യക്ഷ വിശ്വം, തേധാ - മൂന്നുവിധത്തിൽ സ്വയം വഹിക്കുയാണു ചെയ്യുന്നത്. അസ്യ -ഈ പ്രകാശമുള്ളതും, പ്രകാശമില്ലാത്തതും, അദൃശ്യവുമായ മൂന്നു പരമാണുവാദിരൂപത്തെ, സ്വാഹ - വ്യക്തമായും ഭംഗിയായും ദർശ്ശിക്കുവാനും, ദർശ്ശനം നൽകുവാനും കഴിയുന്ന രൂപത്തിൽ വിശ്വത്തെ ഉൾക്കൊണ്ടുകൊണ്ട് സമൂദ്ധാം - നല്ലവണ്ണം ആലോചിച്ച് സംസാരിക്കുവാൻ യോഗ്യമായരീതിയിൽ (ആലോചനകൾ അദൃശ്യമാണ്) പദം - വിശ്വത്തെ പാംസുരേ - ആകാശത്ത് സ്ഥാപിക്കുന്നു.

അപ്പോൾ വാച്യാർത്ഥപ്രകാരം നക്ഷത്രങ്ങളെല്ലാം ഒരു പാദമുദ്രയാൽ, ഗ്രഹങ്ങൾ, ഉപഗ്രഹങ്ങൾ, മറ്റപദ്രവ്യങ്ങൾ എല്ലാം രണ്ടാം പാദമുദ്രയാൽ, മൂന്നാമത് അവയ്ക്കിടയിലുള്ള ആകാശത്തെ അളന്നു. ജ്യോതിഗ്ഗോളങ്ങളെയും അല്ലാത്തവയേയും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചും, അദൃശ്യമായതിനെ വാക്കുകളാലും അളന്നു മഹാബലിയെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തിയെന്നും വ്യാഖ്യാനമുണ്ട്.

ഭാവാർത്ഥം പറഞ്ഞാൽ സൂര്യാദി ത്യേജോഗോളങ്ങളെ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ആദ്യമളന്നു, ഭൂമിപോലെയുള്ള ത്യേജോമയമല്ലാത്തഗോളങ്ങളെ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ പിന്നീടളന്നു, അദൃശ്യ ജഗത്തിനെ മനുഷ്യൻ്റെ മസ്തിഷ്ക്കത്താൽ അളന്നു, അതായത് മഹാബലി മൂന്നാമത്തെ കാലടി വയ്ക്കാൻ ശിരസ്സ് കാണിക്കുകയും വാമനൻ ചവിട്ടുകയുമല്ല ചെയ്തത്, മഹാബലിയുടെ ശിരസ്സിലേയ്ക്ക്, ബുദ്ധിയിലേയ്ക്ക് ആ അളവ് വാമനൻ പറഞ്ഞ് ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു.